گاه ... از دیدن هر چیز دلم می گیرد

از نگاه به خودم نیز دلم می گیرد

عنکبوتی که مرا در خفقان پیچیده ...

آخ .. از سینه ی لبریز دلم می گیرد

یاد و بودی که فقط رنج برایم دارد

از شب خاطره انگیز دلم می گیرد

کرم شب تاب فراری شده از شبهایم

ماه پر حادثه برخیز دلم می گیرد

حال و روزی که فقط جغد از آن خشنود است

از غم دلهره آمیز دلم می گیرد

درد و غم از درو دیوار زمان می بارد

خسته از هق هق ِ یکریز دلم می گیرد

دست بردار تو از کشتن مردم یک دم ...

از تو و خنجر ِ چنگیز دلم می گیرد

این همه عاشق دل سوخته را چون منصور...

بر سر دار نیاویز دلم می گیرد

چشمهایم به تو گفته است مگر این را که ...

از من و فاجعه بگریز ، دلم می گیرد

که تو رفتی و نماندی نفسِ آخر را..

این چه رسمیست به پرهیز دلم می گیرد

م- شوریده 3/2/1390 سید مهدی نژادهاشمی