سلام و عرض ادب





غزل شما را خواندم بزرگ وار



البته ايجاب مي كرد و زياد از كار بيرون نزده بود ولي درجايي كه فعل فاعل را مي گويد مثل مي كشم ديگر نيازي به آوردن من در آن بيت و جمله نيست و بعضا حشو مي نمايد كه البته در كار شما اين زياد بروز نمي نمود





البته زبان هم كمي قدمايي بود و اين ....
موفق باشيد بزرگوار

ضمن تشكر فراوان از آن عزيز موردي كه ذكر فرموديد زماني حشو مي نمايد كه نامانوس باشدكه بنظر حقير در اينجا نه تنها چنين نيست بلكه از الزامات آن بشمار مي آيد...در هرحال بسيار ممنونم واستفاده بردم..پاليزدار

سلام علیکم
لحظه های شعری هایتان همواره مستدام...

باسلام وادب و احترام .حس وحال قشنگی داشت اما چند جسارات :

1-فاصله زمانی مصراع اول ودوم با آمدن (تا) در مصراع اول اشکال دارد:

محبوب من بگشوده درتا پا نهم در خانه اش

تا سر دهد آواز ومن تا سر نهم برشانه اش

2-باده نوش (ش) خارج از وزن است

اوساقي ومن باده نوش اومست ومن هم ساغرش

اودركشدجان من ومن سركشم پيمانه اش

جسارتا یه دست کاری کوچولوی پیشنهادی فقط به قصد اصلاح وزن :



اوساقي ومن باده اش ، اومست ومن هم ساغرش



اودركشدجان من ومن سركشم پيمانه اش



جسارت شد و ببخشید

باتشكراز نقد آن بزرگوار به استحضار مي رساند
درخصوص مورد اول اين اتصال زمان آينده و حال استمراري وسير در زمان آينده اتفاقا به زيبايي شعر كمك مي كندومنطبق با آموزه هاي ادب فارسي است .در مورد وزن باده نوش (ش) نيز از اختيارات شاعري است ومكررا در اوزان مستفعلن ويا مفاعيلن در اثار بزرگان يافت مي شود ..با سپاس مجدد پاليزدار