سلام

زیبا بود.
...........................
سلام
ممنون از توجه شما

سلام
شعرتان زیبا ، روان و بسیار لطیف است ؛ خواندم و لذٌت بردم . امٌا من نمی دانم آیا می توان گفت : خورشید ظلمانی ؟ دریای خشک ؟ که لابد نمی توان ! پس چگونه می توان گفت « مرغ قلابی عشق » ؟ البته می توان این تمثیل را توجیه کرد ؛ امٌا ...
موفق و موید باشید انشاء الله .
.............................................
سلام
ممنون از اظهار لطف شما
منظورم از مرغ قلابی عشق، زینت های دنیایی است که خودشان را در قالب معشوق جا می زنند. منظورم از آوازش، وسوسه ها و زرق و برق های آن است.
منظورم از پرزنگار، قدیمی بودن و در عینحال پوسیده بودن و سست بودن آن است.
منظور از قابی شد پشت دیوارک... روی گردان شدن من از آن ها و بی تأثیر شدن آن هاست.
با توجه به این توضیحات فکر کنم منظورم از بقیه شعر واضح می شود.
قسمت اول شعر بریدن از غیر او و قسمت دوم روآوردن به اوست.
نمی دانم شعر گویای این مطلب هست یا نه؟

از توضيحات شما بسيار آموختم . حكايت حواشي متاخرين بود كه اعلي و اجلي از متن متقدم و اشرح و اطول بود و كارآتر و ماناتر . الحق كه متكلمي توانائيد ولي من بر سر حرف خود هستم و اگر منطق شفا را هم دليل بياوريد باز هم مي گويم ابن سينا در باور همگان فيلسوف تر بود تا شاعرتر پس قانون نيست كه ما، به اندازه ي منطق و فلسفه و صناعات شعريتان از شعرتان هم انتظار داشته باشيم.ولي حكايت دانش چيز ديگري است كه تسليم محض هستيم. . بدرود فيلسوف شاعر و نه لزوما" شاعر فيلسوف .
.................................................
بنده نفهمیدم فلسفه و منطق دانستن بنده کجای توضیحاتم دخیل بود؟ بنده فقط از بلاغت گفتم که بلاغت بی ارتباط با منطق نیست، چرا که بلاغت معانی پشت پرده الفاظ را زیر ذره بین قرار می دهد و منطق، تفکر پشت آن را!
خدایتعالی سایه شما اساتید لین را از سر ما کم نکند.

درود برشما جناب ذالنون..
...........................
سلام بر شما
ان شاء الله «نمانید و لن ترانی ها»

در تایید نقد علمی و فنی استاد آیت الهی و تقدیر از توضیحات روشنگرانه دوست دانشمند بزرگوارم جناب ذالنون ذکر این نکته لازم است که متاسفانه ما همیشه همراه شعرمان نیستیم تا برای آن توضیح دهیم بلکه این وظیفه ی خود شعر است که خود را توضیح دهد. بعلاوه عشق اگر قلابی شد، دیگر عشق نیست، چیز دیگریست و اینکه عشق حتی فابریک و غیر قلابیش ممکن است زنگار بگیرد. نیز اگر آستان دل آنقدر مقدس هست که صحن و سرا داشته باشد ، نباید پستوی تاریکش اشک زلال عشاق را بگنداند. به هر حال جناب ذاالنون ، این کرامت شعر شماست که لال ها را نیز به تکلم وامی دارد.پایدار باشید.
...........................................
ممنون از طرح مبحث دوست عزیزتر از جانم جناب آقای شهیدا
خدمت حضرتعالی عرض کنم که در علم بلاغت هر کلامی را دو معنا و مفهومست. مفهوم اول آن است که از ظاهر الفاظ فهمیده می شود و چیزی شبیه دلالت تصوریه در مورد مفردات است و مفهوم دوم آن است که مراد متکلم است و اعم از مفهوم اول است و می تواند مفهومی غیر از مفهوم اول باشد که از قرائن کلام این غیریت فهمیده می شود. برای مثال وقتی به شخصی گفته می شود «هرکاری دلت می خواهد انجام بده» ظاهر لفظ همان است که همه متوجه می شوند، ولی ممکن است که مراد متکلم مفهومی دیگر باشد. مثلا تهدید که در قرآن مثل این وجود دارد: اعملوا ما شئتم! شعر نیز پوشیده است از قرائن که حتی با خواندن «تمام آن منهای یک جمله» نمی توان در مورد آن قضاوت کرد. خصوصا شعر نو یا موج نو که به کاربرد خیال در حد اعلی شهرت دارد. بنده فکر می کنم آنچه در توضیحات بالا برای جناب استاد آیت اللهی بیان کردم از خود شعر فهمیده می شود و بنده صرفا بیان مکررات موجود در شعر را ارائه دادم. شاید نیاز باشد به اشعاری که از الفاظ صریح برای ادای مقصود استفاده نمی کنند جور دیگری متفاوت با غزل یا رباعی نگاه کرد و سپس در مورد آن ها به قضاوت نشست. در ضمن این که فارغ از این که در عبارت مرغ قلابی عشق پارادوکسی وجود ندارد، پارادوکس نیز یکی از آرایه های ادبی است که اگر در جای خود باشد زیباست. نگاه شما به قلابی بودن یا نبودن عشق یک نگاه در محدوده دلالت تصوریست که بدیهی است که این دلالت مراد شاعر یا حتی هر گوینده ای نبوده است. آیا وقتی به شما گفته می شود: «اسکناس قلابی» مراد متکلم را در نمی یابید؟ در ضمن این که عشق حقیقی همچون آینه است و اگر قدیمی هم بشود باز زنگار نمی گیرد و نمی پوسد. بر خلاف شیء فلزی که اگر خود را بجای آینه جا بزند پس از مدتی زنگار گرفته و غیر واقعی بودنش آشکار می شود.
در ضمن این که واضح است اشکی که گندیده است اشکی بوده است که در راه عشق قلابی و معشوق پر از رنگ و سرابگونه ریخته شده است و ربطی به اشکی که برای معشوق حقیقی ریخته می شود ندارد. در حقیقت دو بخش شعر دو فضای متفاوت را ترسیم می کند که گویای یک انقلاب آگاهانه درونی است.
خوشحال می شوم دوباره و سه باره شعر را بخوانید و دوباره چیزی به ذهن شریفتان می رسد بیان کنید. چرا که بنده اشعاری با همین سبک و سیاق و در دید شما به همین گنگی دارم و دوست دارم آن ها را نیز اصلاح کنم.
دعاگوی جنابعالی در جوار حرم کریمه سلام الله علیها هستم.