تقدیم به ساحت رفیع آقا امام رضا (ع)

« قدمگاه رضا »

 

آسمان خیمه زده قافله ی رضوان را  ،  عشق آیینه شده غربت بی سامان را

از فراسوی خمِ جاده کسی می آید ، که نگین است به فهرست جهان شاهان را

 

دشتها پر شده از قافله ی آهوها  ،  آب پاشی شده با اشک فراق قوها

باد افشانده به راه گذرش شب بوها ، تا زمین قدر شناسد قدم مهمان را

 

تشنه ها با عطش از جام ولا نوشیدند ، جامه ی عشق به آیات خدا پوشیدند

با دل و جان به تمنای وفا کوشیدند ، شرط "حصنش"به ولایت صدف ایمان را

 

تا فروغ نفسش تافته بر جانها شد ، مثل خورشید صفای همه بستانها شد

نبض آیات خدا در دل بارانها شد ،  به زبان آیه در آیه سخن قرآن را

 

از مدینه که جدا شد دل پر آه رضا ، تا خراسان همه جا خاک قدمگاه رضا

عشق بوسید همه فاصله ی راه رضا ، و حریمِ حرم و صحن و در و ایوان را



زهرا طاهرزاده فرد