سلام ماه نبوت...سلام خوب ِ امین
سلام شمس منور که آمدی به زمین
تکان به زلف بلندت بده جهانی را
ببر ز کفر مسلّم به قله های یقین
تو از ازل به همین شیوه دلبری کردی
تو قبل از اینکه بیایی شدی مبلغ دین
تویی که دست مرا می کشی و می بری ام
از این جهنم دنیا به آن بهشت برین
 
رسول معجزه های همیشه جاویدان
چقدر آیه ی رحمت دمیده ای به جهان
 
به شرح صدر تو سوگند یا رسول الله
که شرم می کند از طلعت جبین ات...ماه
تو ای صداقت بی حد...تو ای تمامت عشق
بدون صبح رخ ات...این سپیده های سیاه-
به ظلمتی ابدی می برند دنیا را...
به ظلمتی که نباشد در آن امید پگاه
به جز دعای تو هرگز... و هیچ چیز دگر
دوام حادثه ها را ... نمی کند کوتاه
 
زمین به عشق تو لبریز عطر قرآن شد
تو آمدی و جهان ناگهان مسلمان شد
 
تویی محمد و نام تو بهترین نام است
که صبح بعثت تو انهدام هر شام است
بدون مهر تو دنیا پر از پریشانی ست
چقدر با تو جهان تا همیشه آرام است
اسیر زلف تو از هر چه بند آزاد است
به غیر زلف تو هر آشیانه ای دام است
تبسم شکرین ات ، نشانه ی ایمان
بهار خنده ی تو ابتدای اسلام است
 
خبر رسیده به ما از شکوه لبخندت
نگاه تشنه ی ما... سخت آرزومندت
 
دهان تو که پر از آیه های تسکین است
پر از تلاوت زیتون و برکت تین است
به دستهای تو باید دخیل بست آقا...
تویی که در نفس ات عطر ختم یاسین است
فدای صورت خندان و قلب غمگین ات
فدای دین شریفت که بهترین دین است
هنوز دور و بر ما پر از ابولهب است
بشر در عصر مدرنیته، باز مسکین است
 
خدا کند که نگاهت به ما شفا بدهد
خدا لیاقت عشق تو را به ما بدهد
 
 
دوباره سر بده آواز ربنایت را
که باز گوش زمین بشنود صدایت را
دعای ما که به بالا نمی رسد...تو ولی
از آسمان به زمین هدیه کن دعایت را
عبای مشکی خود را تکان بده آقا...
بپاش روی زمین برکت عبایت را
هنوز عطر تن ات در مشام دنیا هست...
هنوز حافظه ی خاک ، رد پایت را...
 
مرور می کند و گریه می کند...هیهات
به خاک پای محمد...سلامی و صلوات
 
خدا تو را چه معطر ...چه عاشقانه سرشت
برای شرح نگاهت چقدر آیه نوشت
 شمیم موی تو را در بهشت جاری کرد
که در هوای تو باشند ...کوچه های بهشت
تو شاهکار خدایی...تو باعث خلقت...
از آبروی تو زیبا شد این زمانه ی زشت
سواد فلسفه دانان به درک تو نرسد...
به درک آنکه به مکتب نرفت و خط ننوشت
 
نگاه تو، کم از آن مصحف شریفت نیست
برو که شهپر جبریل هم حریفت نیست