بهار بودي و دستان تو شقايق داشت

 ميان خاطره اش چند ماه عاشق داشت

ستاره بودي و دستت درون چاله ي آب

هزار ماهي از تور و صيد؛ فارغ داشت

كمي سپيد...كمي محو .. اندكي بي رنگ

و حس شاعري ات ريشه در حقايق داشت

نبود وهم تو در كام شعر معني دار

سوال كوچك ذهنم جواب لايق داشت

شبانه آمده بودي كه زود برگردي

و رود بكر خيالت هواي قايق داشت

شعر و طرح: راشين گوهرشاهي