از بال های زخمی پوپک نوشته بود
از زخم های کهنه ی سالَک نوشته بود
از انتشار بغض فروخورده ی قفس
از التهاب لحن چکاوک نوشته بود
از انفجار جاده ی مسکوت آسمان
از انهدام لانه ی لک لک نوشته بود
از برگ و بار سوخته ی سیب های سرخ
از پیچ و تاب ساقه ی پیچک نوشته بود
وقتی که صفحه صفحه دل اش را ورق زدم
دیدم چقدر کژمژ و کک مک نوشته بود
در آخرین سطور غم انگیز نامه اش
از خوابمرگ تلخ عروسک نوشته بود
گاهی صریح و ساده میان نوشته هاش
از قصه های سال مترسک نوشته بود
با اشک/ناله های خروشان مادری
از گریه های غربت کودک نوشته بود
از حال و روز خوب زمین در سطور بعد
بسیار بی اراده و با شک نوشته بود