سلام
دوست داشتنی بودند ، رباعی هایت .
ولی ضعف تألیف دارند .یک رباعی را با هم مرور می کنیم :
در فصل گـــــل و بهار، دارم بزنید
صــد بار، هـــزار بار، دارم بزنید
من خواسته ای ندارم الا اینکه
با حلقه ی زلف یار، دارم بزنید !
در مصرع اول «در فصل بهار ، دارم بزنید » است. بهار که بی گل نیست . پس گل اضافه است . مثلا می شد نوشت :
پیش قدمِ بهار ، دارم بزنید
قربانیِ انتظار ، دارم بزنید
در رباعی کلا 4 مصرع داریم حیف است که یک مصرع صرف «من خواسته ای ندارم الا این که» شود ، اگرچه برای نزدیک شدن به زبان محاوره آمده است و تداعی آخرین خواسته ی محکوم به اعدام را می کند ، اما شما در شعر باید این«خواسته» را نشان بدهی نه این که شعار بدهی که من این خواسته را دارم . مثلا می شود نوشت
این بار زیاده زحمتی نیست اگر
با حلقه ی زلفِ یار دارم بزنید
*
دو روایت زیر را پیشنهاد می کنم:
پیش قدمِ بهار ، دارم بزنید پیش قدم بهار دارم بزنید
قربانیِ انتظار ، دارم بزنید صد بار هزار بار دارم بزنید
این بار زیاده زحمتی نیست اگر یک بار زیاده زحمتی نیست اگر
با حلقه ی زلفِ یار دارم بزنید با حلقه ی زلف یار دارم بزنید
.........................................................................................................
سلام استاد عزیز.خوشحالم از اینکه استادی نظیر حضرتعالی وقت گرانبهایش را صرف نقد و بررسی مشقهای ناقبل بنده حقیر میسازه.همیشه از شما میاموزم و نظرات زیبای شما را با جان و دل می پذیرم.قصد دفاع از کارم راندارم چراکه اگه نگمتنها دلیل باید بگویم یکی از مهمترین دلایلی که بنده مشقهای ناقابلمو در این سایت و کلا در فضای مجازی قرار میدم استفاده از تجربیات ارزشمند دوستان و اساتیدی نظیر حضرتعالی و نقد شعر و در نهایت، پیداکردن نقاط ضعف و قوت کارم در ادامه مسیره . خودمم قبول دارم گاه ضعفایی در کارم پیدا میشه که کل کارامو زیر سوال میبره و این بیشتر از تنبلی بنده ناشی میشه و همچنین اینکه مدتیه خیلی رباعی کار می کنم تا جایی که گاه تا 30رباعی هم کار کردم . صد البته از این تعداد کمتر از 1/6 اونارو به عنوان رباعی برداشتهو بقیه رو حتی سیو هم نمیکنم. در این میان گاه یک مصرع از رباعی خیلی مبتدیانه و با ضعف تالیفه.
این رباعی که فرمودین مربوط به هفت -هشت سال پیشه و دیگه هم ویرایشش نکردم و از زمانی که اونو کار کردم همیشه این نکته که وقتی بهار هست گل هم هست مد نظرم بود تا جایی که همن موقعها که داشتم اینو کار می کردم مصرع اولو به دو صورت دیگه همکارکردم " در اوج گل و بهار دارم بزنید" و " در مقدم نوبهار دارم بزنید" که البته دومی بیشتر به دلم نشست.نظر شما رو کاملا قبول دارم و با جان و دل می پذیرم.