دستان سرسبزی که با آئینه نسبت داشت

من بودم و تکرار دلگیری که بامن بود

او آمد این تکرار را از دوش من برداشت

من بودم و تردید و مشکی خالی از غیرت

دستی که حتی سایه ها را تیغ می پنداشت

امّانمی آید ز نسل روشنی دیگر

مردی که حجم "آب"را حتّی به هیچ انگاشت

امروز محتاج همان دستان سرسبزم

دستان سرسبزی که با آئینه نسبت داشت...