وقتی که قطار در افق گم می شد ............. تصویر تو غرق سیل مردم می شد
انگار تمام آن بهشتم ناگاه..................... قربانی یک دانه گندم می شد
باید که تمام سهم من از لب تو................ پژواک طنین آن تبسم می شد
تقدیر نوشت باید آرامش من...................بازیچه یک عمر تلاطم می شد
دستان تو بند تیر و ترکش شده بود ......... ارزانی من دست ترحم می شد