با سلام و عرض ارادت مجدد
با عرض پوزش :
در مورد بیت ( اگرچه پيش از اين هم من اين‌چنين بودم / چنين نبود از اين پيشتر خدا با من ) حق با شماست ،
همانطور که در پاسخ جناب سیاهپوش هم گفته اید ، بیت سوم هیچ گونه اشکال وزنی ندارد و می شود آن را با کمی دقت بدون اشکال خواند به این صورت ( پیش ازین ، با ساکن نگاه داشتن شین )
ولی این نکته را نادیده نگیرید که مخاطبان آسان طلبی مثل بنده معمولا دوست دارند " پیش از این " را ادغامی بخوانند ، به این صورت ( پی شز این )
به نظر من رسد برای این که کوچک ترین بهانه و یا جایی برای سؤال نماند ، از طرفی روانی و زیبای غزلتان نیز به مخاطره نیفتد بهتر است در این بیت کمی تغییر ایجاد کنید .
البته برای انتخاب جایگزین مناسب هیچ کس از جناب لیله کوهی اولی نیست ، ولی من پیشنهاد می کنم بفرمایید ==> ( اگر چه پیشتر از این هم این چنین بودم / چنین نبود ازين پيشتر خدا با من )
شاعرانگی و فرهیختگیتان مستدام

چقدر از این مصراع لذت بردم:چه كرده است نبودِ ستار‌ه‌ها با من
در این شعر برداشت من این بود که شاعر میخواهدمنیت را زیر پا بگذارد واین را صراحتا در این مصراح بیان میکند:چنان گذشته‌ام از خويشتن كه بي‌ترديد،ولی انتخاب ردیف من ناخوداگاه این منیت را تقویت کرده وبه رخ میکشد وهمچنین تکرار من در مصراع های سوم ،پنجم وماقبل آخر به مشهود بودن "من" کمک کرده است. درعین حال از نظر موسیقایی طنینی که تکرار وواج آرایی میم ونون در شعر ایجاد کرده است بسیار زیباست.
درمورد بیتی هم که جناب سیاه پوش فرموده بودند به نظر من اشکالی که در خوانش شعر بوجود می آمده است در قسمت شین نبوده است بلکه در قسمت انتهایی مصراع بوده:
اگرچه پيش از اين هم من اين‌چنين بودم
چنين نبود از اين پيشتر خدا با من
چون در هردوحالت خواندن چه پیش از این بخوانیم وچه پیشزین،وزن درست است فقط در قسمت انتهایی مصراع یعنی در" من اینچنین" اگر بعد از من مکث کنیم وزن اشکال پیدا میبکند ولی اگر بخوانیم:منین چنین اشکال وزنی نخواهد بود.

سلام
با توجه به این که وزن این شعر عبارت است از مفاعلن فعلاتن مفاعلن فاعن (یا فاعل) جناب خصلتی در قسمت آخر نقدشان در اشتباه آشکاری هستند. بهتر است روی کلمه ی از علامت فتحه گذاشته شود که اشاره ای باشد که نباید در خواندن به ش وصل شود.



بخش نقد:سلام جناب وثیق زاده.من اشکال وزنی بر شعر وارد ندانسته ونمی دانم.جناب سیاه پوش یک خوانش از شعر داشتند که مورد بحث دوستان واقع شده بود وبه نظر من از برداشت ججناب سیاه پوش دوستان برداشتی متفاوت داشته اند.من گفتم انچه مورد نظر جناب سیاه پوش بوده احتمالا انتهای مصراع است نه ابتدای مصراع یعنی قسمت "من اینچنین"که اگر سر هم خوانده نشود نظر جناب سیاه پوش در اشکال وزنی درست است حال انکه اگر منین چنین خوانده شود اشکال وزنی وجود ندارد. درمورد قسمت اول مصراع هم در هرصورت اشکال وزنی به جود نمی آید.بین حرف من وشما تفاوت کوچکی درخوانش الف است.

بگو كه اين دل سنگم صفا نيافتني‌‌ست



هميشگي‌ست هماهنگي منا با من

سلام بر شما عارف بزرگوار
بسیار زیبا و خواندنی بود
پاینده . سلامت باشید

سلام جناب استاد لیله کوهی عزیز

بسیار دلنشین بود؛ زیبا ،عارفانه و درس آموز .موفق باشید

سلام بزرگوار

عيد شما مبارك


موفق باشيد

سلام بر جناب لیله کوهی عزیز
غزلی روان زیبا و دوست داشتنی ، دست مریزاد و برقرار باشید

سلام جناب لیله کوهی
بسیار زیبا بود
عیدتون مبارک بزرگوار
یاعلی
.....
دل سياه من امشب چه‌قدر تاريك است

چه كرده است نبودِ ستار‌ه‌ها با من

سلام استاد.
لذت بخش بود.
یاعلیـــ

چه شعر خوبی. این دو بیت واقعا بیاد ماندنی و زیبا هستند.
چنان گذشته‌ام از خويشتن كه بي‌ترديد
نديده است كسي تاكنون مرا با من

جدا كنيد دلم را كه من نمي‌خواهم
به زير پا بگذارند عشق را با من!

عالی است. احسنت


جناب استاد مصرع اول این بیت را مجددا مرور بفرمایید
اگرچه پيش از اين هم من اين‌چنين بودم
چنين نبود از اين بيشتر خدا با من

چند بار خوندم اما به نظرم ایراد وزنی داره. اگر هم از اختیارات شاعری بهره بردید خوب نشده.
-----------
متاسفانه ایراد وزنی ندارد و از اختیارات شاعری هم استفاده نشده فقط صامت شین در کلمه ی پیش و حرکت نون در اثر رسیدن به الف در کلمه ی این کمی احتیاج به دقت در خواندن دارد