عزیز دلم جناب خصلتی

دوستان بسیاری در این سایت رفتارشان با منتقد جماعت مثل رفتار با تعمیر کار ماشین است . ماشینشان را جهت سرویس می برند پیش به اصطلاح اوستای کار ! حالا چه نیاز به سرویس داشته باشد چه نه ! بعد می ایستند بالای سرش و شروع می کنند به نظر دادن که از اینشه و از آنشه ! ، این را عوض کن ، آن را عوض کن ! حتی بعضی مواقع خودشان دست می برند تو موتور ، راست هم می گویند پیکان جوانان دهه چهلی و پراید حلبی چینی که متخصص نمی خواهد برای سرویس ، فقط ما " اوستاها " مغازه اش را داریم و ابزارش را ! و برای مشتری هم مهم راه رفتن ماشین است و بس . این که " تو خیابون و بیابون پیاده نکنه آدمو " .

چنانچه افتد و دانید و می بینید بعد از آغاز جدی بحث نقد دوستان زیادی دارند هی تند و تند و فرت و فرت اشعار دوستان دیگر را به اصطلاح نقد می کنند و نشان می دهند که غیابی حضور و توانشان برای نقد از لااقل بنده که نه وقتش را و نه در بسیاری مواقع حوصله اش را و ایضن لزومش را ، برای توضیحات آشکار یا نقد واره های دهن پر کن بی محتوا ندارم ، بیشتر است . می دانید که سپید سرا ها هم بیشتر اهل جدل هستند و الحمد ا... آنقدر در جلسات ادبی به هم می زنند و سر ... که حرفه ای فلسفه بافی و توجیه اند .

برادر جان آنوقت است که پیشنهاد اداره گروهی به میان می آید تا اوستاها زیاد شوند و کار مردم راحتتر راه بیفتد .

آموزش شعر برای کارگاه شعر است و نقد شعر کار متخصص اش . باور کن گاهی فکر می کنم اگر همه شعر ها یکجور و یکطرحند باشند چه نیازی به نقد و نظر من است ؟ اگر نقد مفهومش برداشت شخصی یک آدم همه فن حریف مثل من باشد که تنها برای راه انداختن کار از هر فنی چیزی یادگرفته ام و توان راه انداختن موتور را دارم چه نیازی به تعمیر کار متخصص یا غیر متخصص اش ! چه سپیدش چه کلاسیکش ! اصلوب نقد را که همه ظاهرن می دانند ، تمییز بین خوب و بد را که همه آگاهند ، اشکال فنی بحث را هم که خودشان می گویند بیشتر از بنده و گاهی شما هم که مشتری داری بلدند ، ماشین هم که راه می افتد به خیر و سلامتی ...( باور کن همه انگیزه ام از پیوستن به این سایت همین اصلاح یکجور نوشتن و فکر کردن است ...)

یک استادی داشتیم در قدیمهای دانشگاه 90 سالش بود . تو گروه می نشست و هیچ نمی کرد و نمی گفت و درس هم که می داد دو کلمه جک و شوخی و خاطره بود بعد چایی می خورد و از پنجره بیرون را تماشا می کرد . یکبار به رئیس گروه اعتراض کردند ، که می شود بهتر از این استاد را و کاراترش را داشت ، رئیس گروه گفت : " حضور فلانی برای ما هیچ ارزشی ندارد اما می دانیم درست آن موقعی که نیاز به پاسخی کاملن سنجیده باشد ، پاسخی که انرژی و جوانی و لاف و گزاف دیگران نتوانند یا نشود که پاسخش را بدهند ، همان نکته استاد برای کل دوره تحصیل آن دانشجو کافی ست "

نه من و شما آن استادیم ( شکسته نفسی !) و نه محیط ان سایت ظاهرن آکادمیک ( تعارف و شکسته نفسی دیگر !) . ببینیم کی کرکره مغازمان را پایین می کشیم . یا حق !

سلام آقای خصلتی...خسته نباشید.


:سلام این هم پیشنهاد جالبی بود برای بخش نقد!ممنون آقای محمد شما هم خسته نباشی

سلام جناب خصلتی
درود بر شما و خسته نباشید
شیوه ای که ستون نقد در پیش گرفته خوب است پیشنهاد حقیر کلی است و عبارت است از
برنامه ریزی مدیر محترم این بخش برای شرکت هر چه بیشتر دفاتر شعر در ستون نقد چه برای نقد شدن و چه برای نقد کردن با این رویکرد که نقد در جایگاه واقعی قرار گیرد به نظر می رسد هنوز جایگاه پر اهمیت نقد برای دوستان شاعر چنانکه باید شناخته شده نیست حضور شاعران پیشکسوت و استاد در سبک ها و سلیقه های متفاوت در این سایت موفقیت این بخش را تضمین می کند مشروط به اینکه دفتر های فاقد معلومات نقد این ستون را فرصت مغتنم برای خود نمایی به شمار نیاورند و این جز با نظارت دقیق و مداوم مدیر محترم بخش نقد ممکن نخواهد بود سپاس

سلام دوست عزیز و مهربانم
ستون نقد امروز دو شعره شده است

یا حق

سلام جناب خصلتی
خسته نباشید. من که در حد پیشنهاد دادن نیستم.اما فقط اینو لازم میدونم بگم : گاهی شعری که برای نقد انتخاب میشه مدت زیادی در بخش نقد می مونه... در حالی که نقد جدیدی هم روی این شعر دیده نمیشه. به نظرم اگه منظم بشه خیلی خوبه.مثلا هر دو روز یک شعر...و ... به هر حال خسته نباشید.

سلام جناب استاد خصلتی گرامی

راه اندازی بخش بقد در این سایت وزین کار بسیار واحب و پسندیده ای است که من به سهم خود از زحمات بیدریغ حضرتعالی تشکر می کنم حسب الامر چند پیشنهاد دارم :
1 - دفترهایی که شعرهایشان توسط جناب استاد قزوه در قسمت "مطالب برگزیده دفترها " قرار می گیرند با توجه به اعتدالی هم که جناب دکتر در انتخاب اشعار دارند برای نقد مناسب تر هستند یعنی همین که از صافی مدیریت محترم نمره ی قبولی می گیرند خودش نقد شیرینی ست؛ در صورتی که اگر انتخاب را بعهده اعضای محترم بگذارید متقاضی بسیار و گلایه ها نیز بیشتر خواهد شد .

2 - برای ارتقای نقدها هم، به نظر حقیر اولا مدت توقف در صفحه ی اصلی 2 روز باشد ثانیا حضرتعالی یا یکی دیگر از اساتیدی که رسما متولی نقد شده اید در پایان نقدها ، نقد و دیدگاه خود را حتما درج بفرمایید تا وحدت رویه اعمال و از نقد سلیقه ای حتی الامکان پرهیز گردد موفق باشید

سلام بر شما
لطفا اگر مطلبی من نوشتم که در جواب نقدهای شما بوده و به بخش نقد ارسال کرده ام منتشر نکنید و حذف کنید. ترجیح می دهم این ماجرا همین جا تمام شود. و یک سایت ادبی درگیر اختلاف نظر ما نشود. یا حق

خصلتی:
من همه مطالب بخش نقد را منتشر میکنم حتی اگر جوابیه ای برای من باشد .فقط اگر توهینی به همکاری یا شاعری دیگر در سایت شده باشد.معمولا نقطه چین می گذارم.

در پاسخ به نظر سنجی نخست ، دوستی میزان پسند را ملاکی عنوان کرده بودند . می تواند ملاک خوبی باشد به شرط اینکه خوش آمدن ها ، پیرو مکتب لایک ایسم نباشد . به نظر می رسد ، می بایست داوطلبی و تشخیصی را به صورت ترکیبی در هم آمیخت به اینصورت که بخش نقد ، کاری فراخور نقد را شناسایی و معرفی کند . یکی از راه کارهایی که به نظر مفید می آید این است که نام نویسنده ، طی مدتی که اثر روی پیشخوان نقد قرار دارد ، مخفی باشد تا خدای ناکرده نقدها و نظرات تابع روابط و مناسبات فی مابین نباشد و در پایان دوره ، اگر صاحب اثر صلاح دانست ، نام اش آشکار شود البته این کار نیز معایبی دارد ولی بهرجهت روشی است که بنده در کارگاه های خودم اتخاذ کرده ام و شکر خدا جواب خوبی گرفته ایم بخصوص در جمع سرایی ها . به هر سبب گمان می کنم بهتر است در هر صورت رضایت صاحب اثربرای نقد وجود داشته باشد . البته همیشه نقد حاشیه ساز و جنجالی خواهد بود که این به قاعده نیازمند سعه صدر در مولف و منتقد است به نظر چنانچه منتقد به مولف این مساله را بقبولاند که شخصیت متن با شخصیت مولف تفاوت دارد و نقد یک اثر به منزله ی نقد تمامی نوشته ی مولف نیست و منتقد در پی جوسازی و شخصیت سازی برای خودش نبوده و صرفا بر اساس اصولی عمومیت یافته سخن می گوید ، و نقد اش با ارجاعات مشخص به متن پیش روست ، به قاعده مورد پذیرش و استفاده ی مولف واقع خواهد شد . مادام که زاویه دید منتقد به متن به اصطلاح اورهد باشد و بیان اش نیز چنین باشد ، به قاعده مورد احترام از سوی مولف نخواهد بود و در صورت صحت و درستی ، بلا استفاده خواهد شد . به نظر می رسد گزینش رویکرد پراگماتیسم در ادبیات ، یکی از نیازهای امروز کشور باشد و نقد به عنوان اهرم پیش برنده ، از این قاعده مستثنی نیست . متاسفانه عموم منتقدین کشور ، در ساحت خلق اثر ، اقبال چندانی ندارند عده ای این مساله را دلیلی بر انکار منتقد می دانند ولی زمانی که این حقیقت در میان جوامع ادبی شکل بگیرد که ممکن است کسی خوب ننویسد ولی خوب ببیند ، پس ضرورتا یک منتقد خوب ، مولف خوب نخواهد بود و هنر منتقد ، نقد کردن است و نه خلق اثر ، آنگاه نقد پذیری در جامعه ی هنری ، رشد خواهد نمود و بر کارکرد نقد افزایش خواهد یافت . به نظر این کمترین ، بهتر است در نقد آثار ، دوستانی که دستی بر آتش نقد دارند ، اثر را از تمامی جوانب بررسی نمایند و فرض را بر آن نگذارند که دیگران به اشاره ای کفایت دارند ، شاید من ِ نوعی که در آغاز راهم ندانم که به فرض در مورد بازی های زبانی ، چه حرف هایی درست است و چه ها نتیجه ی ترجمه ی غلط و برداشت ناصواب بابک احمدی هاست ( با احترام به تلاش های ایشان ) پر واضح است که در ایران ، مترجمین سالیان سال به عنوان مثال از قول آن فیلسوف آلمانی گفته اند اقتصاد زیربناست ولی وقتی متون بازخوانی می شود ، می بینیم آن به اصطلاح فیلسوف گفته که پراکسیس زیربناست و چون مترجم برای پراکسیس معادلی یک خطی یافته و یا نیافته کار را جایگزین مناسبی می یابد و به این فکر نمی کند که سالهای بعد چه درگیری هایی در بین اهل فلسفه بر سر همین بیخیالی پیش خواهد آمد . دوستان اهل فن و بزرگوارانی که مطالعات تئوری نقد را دنبال می کنند بهتر می دانند که از برای مثال چه ظلمی در ترجمه بر نظریات سوسور ، هوسرل ، دریدا ، هیدگر ، ماس ، گادامر و دیگران رفته است . و خدا می داند که چه کاهلی ای در بومی سازی و تطبیق دهی تا کنون رفته . از موضوع منحرف نشویم ... در مورد سوال دوم ، خواه و ناخواه وقتی انتظارات اعضاء در بخش پرسش نخست تامین گردد ، پاسخ پرسش دوم آشکار خواهد شد .

درود بر شما بزرگوار
ابتدا اینکه خسته نباشید می گویم بابت این بخش خوب در این سایت
راجع به سئوال اول شما به نظر حقیر بهترین نوع نقد آن است که خود شاعر داوطلب باشد این چند تا حسن دارد اول اینکه حتما از نقد صورت گرفته ناراحت نمی شود دوم اینکه احتمال اینکه نکات نقد را به کار گیرد بیشتر است سوم اینکه احتمال اینکه شعر شاعری موفق تر نیز در این مقوله قرار گیرد بیشتر است و..
اما سئوال دوم پیشنهادات زیر را دارم:
1- مدت بیشتری شعر در محل نقد قرار گیرد تعداد روز به نظر من بین 5 تا 7 روز است این خوبی که دارد این است که احیانا بقیه هم فرصت مداقه در ان شعر را داشته باشند
2-با توجه به اینکه بسیاری از محققان و ناقدان نظریه پرداز نیستند بهتر است حرفهایشان با سند و دلیل باشد یا مشخص شود این نظر سلیقه ای است تا نقد شونده برای ویرایش شعرش خودش تصمیم بگیرد
3-سعی شود پاسخ به نظر دوستانی که نقد می کنند محترمانه و با دلیل مبرهن باشد این جانب احتمال می دهم بعضی از شاعران منقد به دلیل احتمال اینکه نقدشان با تنش همراه شود در محل حضور نیابند و نظر ندهند
4-بهتر است برای کسانی که منقدند و شناخته شده اند بصورت رسمی دعوت شوند حقیر هیچگاه منظور خودم نیستم و در زندگی ام اگر دانسته ای جزئ داشته ام چه در بحث علم دانشگاهی ام چه ادبیات به مشتاقان آموخته ام و از این بابت همیشه احساس خوبی داشته ام یا همان حرف معقول که زکات علم نشر آن است
با آرزوی موفیت روزافزون

سلام آقای خصلتی
من با کلیت بخش نقد موافقم
اما دو نظر دارم
1-مشارکت بیشتر شاعران و اساتید
2- دقت بیشتر در انتخاب آثار
برای مثال آثار تقدیمی زیاد برای نقد مناسب نیستند( برای مثال شعر ابراهیم من) بهتره آثاری انتخاب بشن که پخته ترند و جای بحث و نظر بیشتری داره
و دیگه اینکه صراحت خوبه به ویژه برای کسانی که با اصول و قواعد کلی شعر آشنایی ندارند .

سلام جناب خصلتی گرامی
ابتدا بابت زحماتی که میکشید به شما خدا قوت میگویم
و اما بعد
من در این حیطه تجربه ای ندارم البته به جز اشعار مشاهیر خارجی
به نظر بنده نیز یک شعر دو روز نقد برایش کافی است
و اینکه شاعر منتخبی نیزز خود راغب باشد که بعد جبهه نگیرد چون ما اینجا از هم می آموزیم خصوصا من که زبان سومم فارسی است . همچنین لهن و بیان منتقد در نگاشته اش متین باشد که خدا را سپاس بوده اما به از این هم خواهد بود و خواهد شد دیگر اینکه هر منتقدی دلایلش بر نقد مستند باشد و اگر لازم میداند کتابی نیز معرفی کند تا شاعر مطالعه بفرماید
زیاده عرضی نیست
موید باشید

تو حیات خلوت گاهی حرفی میزنم میبینم ننوشتنش بهتر بود حرفم آب در قربیل ریختن بوده/



صلاح کار خویش خسروان که البته همیشه نمیدانند اما چون خسروند مثل خیاط ها نخ و قیچی در دستشان است



نقد اما و اگر میخواهد و گوش شنوا /وگرنه.............

درود بر شما


خصلتی:ممنونم از خانم بهرام چی ولی نظرتون رو صریح بفرمایید من چیزی متوجه نشدم