بند بند باد را می لرزاند

و خاموشی پنجره ها به هم می خورد

***

این جاری گر گرفته ی خاک

آوند های سبز درختان را

سیراب می کند

و پرندگان

رهاترین آواز خود را

با واژه های زنده ی خون

تقدیس می کنند

***

صدای دور دست زنی در باد

کوچه کوچه

 پیش می رود

و آفتابی سرخ

در گلوی نیزه می دمد

***

امتداد نگاهت را بر دوش می کشم

بوی سبز تو

از لحظه های بیابان

بلند می شود

و سکوت

جرعه جرعه

شکافته خواهد شد

***

زنی روشن

شعر بیدار تو را

به دست فرداها می بندد

دریچه های بسته به هم می خورند

وقتی باد

نام تو را

تلاوت می کند .