سلام بر اباعبدالله الحسین(ع)ویاران با وفایش.
دوازده رباعی نذر ماه محرم
 
1
یا سید ومولای تو را جان حسین(ع)
از پرده برون آی تورا جان حسین(ع)
این ماه محرم است وآغاز قیام
تشریف بفرمای تورا جان حسین(ع)
.................................................................................
2
آیند به شور و شعرلفظ وکلمات
ریزند به جان ودل شور حیات
ما (باز این چه شورش...) بر لب از جای
برمی خیزیم برمحمد(ص) صلوات
.................................................................................
3
بی تاب شدیم باز بی تاب حسین(ع)
آنگونه که عکس ماه در آب حسین(ع)
ازشرم هر آیینه فرو می ریزیم
تو چشم فرو ببند ودریاب حسین(ع)
.................................................................................
4
شرمنده ام ای میر اجابت بپذیر
چون حُرّهمان کوه شهامت، بپذیر
زانو زده ام به پای سبز علمت
زین لحظه ناب تا قیامت بپذیر
.................................................................................
 
5
ای خوب ترین اگر چه ما بد هستیم
در دایرۀ تو خط مُمتد هستیم
کجّیم ومعّوَجیم و شرمیم، ولی
با این همه باتو صد درصد هستیم
.................................................................................
سلام برحضرت عباس(ع) که اینگونه درس برادری آموخت.
6
دانی که چگونه آن دوبازوی پاک افتاد
آتش به زمین شعله بر افلاک افتاد
گویند که تا حسین(ع) گفتا عباس(ع)
بی تاب شد ودوید وبر خاک افتا د
.................................................................................
7
گفتند که کیست این جوانی چون ماه
این کشتۀ سبز پوش در میدان گاه
بی دست فتاده در اطرافش
یک لشکر سرخ پوش بر خاک سیاه
.................................................................................
8
باران غریبی غمگنان می بارد
با نوحۀ باد توﺃمان می بارد
بر شانۀ لرزان پرازخون زمین
زنجیر،زنجیراز آسمان می بارد
.................................................................................
9
یا حسین(ع)
 
ای کاش فقط به لب نرانیم تورا
از ماه گرفته وبخوانیم تورا
آنگونه که شب گرفت ومهتابی شد
ما نیز بخوانیم وبدانیم تورا
.................................................................................
10
شَستی بنواخت از کجا تا به کجا
زان سوی مسیح(ع) تیری تا خون خدا
در کرببلا وتشنه لب طفلی را...
تا بلخ رسیده ونشست بر سینه ما
.................................................................................
11
بر طبل ودُهُل یزید قاتل میزد
برکاخ ستم زینب(س) ومنزل میزد
با هر قدمی که کاروان بر می داشت
برآل اُمیه مُهر باطل میزد
.................................................................................
12
شدحاصل کار وزار هفتاد ودو ماه
یک رویش ماندگار،هفتاد ودو ماه
از کرببلا جهید واز دشت گذشت
تا، آخر شام تارهفتادو دو ماه