نذر حر ابن يزيد
1
منتظري ناگهان شهيد بيايي
آينه در دست ، رو سپيد بيايي
 
منتظرت ايستاده حضرت خورشيد
تا كه تو با طالع سعيد بيايي
 
زمزمه ي الصبوح خوانده به گوشت
تا كه به ميخانه با كليد بيايي
 
دست تكان داده آفتاب به سويت
تا كه به گلچرخ از آن نويد بيايي
 
پشت سرت ابن سعد ماند و شقاوت
باش كه " آزاد از يزيد" بيايي
 
 
با خط كوفي چقدر نامه كه ديدي
غرق مدايح دو صد چكامه كه ديدي
 
2
نامه نوشتند تا امام بيايد
قافله از حج نا تمام بيايد
 
نامه نوشتند نامه كوفه مرامان
تا كه به تعجيل از آن مقام بيايد
 
نامه نوشتند زود زود كه مولا
نيمه شب از مسجدالحرام بيايد
 
نامه نوشتند كوفه چشم به راه است
از تو مگر ناگهان پيام بيايد
 
يكسره آشفته ايم خواب جهان را
از تو مگر رخصت قيام بيايد
 
منتظرش بود كوفه تا سر مسلم
بر سر ني از وراي بام بيايد
 
تا كه از آن پس سر بريده ي هاني
بين تماشاي خاص و عام بيايد
 
حر!تو از اين دست نامه اي ننوشتي
تا كه بر اين دشت تشنه كام بيايد
 
يا حر!بر خيمه اي فرود تو زيباست
آينه گرداني شهود تو زيباست
 
 
3
با پسر و با برادري و غلامي
يكسره چرخيده دور ماه تمامي
 
مانده ام آن فصل سرخ را چه بخوانم
تا خودت آن رستخيز را چه بنامي؟
 
سرو سرافراز كوفه اي به سخاوت
شاعر آزادگي ،امير كلامي
 
حنجره ات شور يا حسين گرفته ست
بسكه شهيدانه عذر خواه امامي
 
پلك بزن يا شهيد، موقع آن است
تا كه به دارالسلام خوش بخرامي
 
"ناحيه" در دست اوست حضرت موعود
داده تورا اي قتيل عشق سلامي
 
ندبه ي مشروح اوست "ناحيه" آري
مي كنم اينجا ميان گريه قيامي
 
مي رسم از راه و عذر خواه مي افتم
چشم به گودال قتلگاه مي افتم
 
4
 
آن طرف افتاده بين معركه شيري
كيست مي آيد به قتلگاه دليري
 
خم شده زخمش به دستمال ببندد
خم شده با چشم هاي توبه پذيري
 
اين خود مولاست بر جبين تو بسته
باغ گلي را به دستمال حريري
 
آمده تا كشته ات به دست بگيرد
 تا كه سبكروح و عاشقانه بميري
 
"انت الحر"...گوش كن صداي امام است
حر شهيدي از اين به بعد و اميري
 
انت الحر ...ريخت بر سرت كلماتش
گويي باران در امتداد كويري
 
مثل گل سرخ روي دست نسيمي
يعني بر كشتگان باغ بشيري

مجلس ماه تو كو كه مست بيايم
پشت در افتاده روي دست بيايم