بر دفتر ایمان ِ خود ، فالی زدم ... آری چه خوب آمد
چنگی  زدم  بر تارِ دل ...آوای ِغفارالذنوب آمد
جمهورِ عشاق پریشان را .. فراخواندم به احوالم
بربط زنان  باران شرقی ، دف زنان  باد ِجنوب آمد
در باورِ گلهای سنگی من نمی گنجم ، چه باید کرد ؟
مشکل توان اینجا دوام آورد و .. مفتاح ِ قلوب آمد
برگشته گویا بُت به باورها ، تبر بردار، ابراهیم
یکبار دیگر هم خدایی مدعی .. از جنس چوب آمد
سر می تراشد مدعی ، شولای من باری به تن دارد
اینجا قلندر با ../گرفته در گلو بغضی رسوب / آمد
تر دامنم ، با ژاله می گویم رموز غمگساری را
نه ! این تمامم  نیست ، میدانی؟ ... دلم تنگ ِ غروب آمد