السلام علیک ای باران----- السلام علیک َ حضرت ماه
اتفاقی عظیم افتاده! ----- به زمین آمدی! رسول الله!
به زمین آمدی و فهمیدیم،  آفرینش چه علتی دارد...
که چرا آسمان از آن بالا...به زمین خنده می کند گه گاه
قدم ات خیر بود و می بارید از نفس های صادق ات خورشید
قدم ات خیر بود و یوسف ها همه بالا زدند از ته چاه
کعبه آرام شد دلش، وقتی... چشمهای تو را به سویش دید
دست شیطان به برکت عشق ات میشد از دامن زمین کوتاه
اشهد ان چشمهای تو...چشمه ی صبح های جاویدند...
به دعای تو شب تمام شد و...در هوای تو سر رسید پگاه

دستگیر بهارها هستی...دستهایت به عاشقی مشهور
تکیه گاه ِ تمام انسانها ------- منجی ِ دختران زنده به گور

می نشیند نگاه تو بر دل ----- می نشیند کلام تو! احمد
می نشیند به قلب حتی کفر! خنده های مدام تو! احمد
یا محمد! چقدر شیرین است، که دلی مبتلای تو باشد
چه مقام مبارکی دارد ، آنکه باشد غلام ِ تو احمد
السلام ای دلیل بودن ها...بهترین علت سرودن ها!
کاشکی من بمیرم این لحظه ، با جواب سلام تو احمد
آمدی درد خاک کمتر شد...حال دنیا چقدر بهتر شد
شد موثر به زخم آدمها، شربت التیام تو احمد
اسم زیبای تو محمد بود...لقب ات مصطفای احمد بود
آه قربان این لقب هایت...آه قربان نام تو ...احمد!

نام تو بر زبان عیسی بود،ثبت شد قصه ی تو در انجیل
آمد از راه سال میلادت ...آمد از راه سال عام الفیل

مکه تا دید روی ماهت را...عاشق خنده های نازت شد
بعد از آن گوش عرش دلتنگ ِ لحن ِ شیرین دلنوازت شد
طاق کسری به لرزه افتاد و خاک ایران ما معطر شد
خبر آمد که حضرت سلمان از ازل آشنای رازت شد
ما به زلف ات عجیب دل بستیم... پای این عشق تا ابد هستیم
از دل ما هزار آیینه ، راهی خطه ی حجازت شد
دل بیچاره تا تو را فهمید...تا تو را در همین حوالی دید
دل برید از تمام آدمها...عاشق چشم چاره سازت شد
یا محمد ! نبی ! رسول الله!...حس و حال مبارکی داریم
بوی گل آمد و همه گفتند : وقت روییدن ِ نمازت شد

خبر از آفتاب چشمانت ... خبر از برکتی وسیع آمد...
ماه تو ...ماه ِ عشق ! ماه ِ نور... ماه ِ پر برکت ربیع آمد

زاده ی آمنه چه زیباروست!...سرو قامت! عجب قدی دارد!
او نباشد نمی دمد صبحی ،----- زندگی شام ِ ممتدی دارد
واژه در واژه می کِشم خود را...می دوم خط ِ شال سبزش را
می زنم زل به شمس ِ خضرایش...چشم خیسم چه معبدی دارد!
زیر لب می زنم صدایش که : (حضرت آسمان نگاهم کن!)
تشنه ام ... تشنه ام ! شهیدم کن! چشمهایت چه مشهدی دارد
بر جبین ات نوشته این را که: ...،( حسن یوسف حریف حسن ات نیست)
گرچه زیباست ماه ، اما باز...شمس، حُسن سرآمدی دارد
هر چه رود است، از لبت جاری...هر چه نور است، از تو می تابد
هر چه باغ است، تا تو می خندی عطر و بوی محمدی دارد

آمدی و ردیف موهایت... به جهان نظم تازه ای آموخت
هر که با تو نشست عاشق شد... هر که بی تو نشست عمرش سوخت

آمدی تا عوض کند نامت...بعد از این زندگی انسان را
با بهاری که از تو می ریزد، بِبری سلطه ی زمستان را
آمدی تا که مردم دنیا...در هوای تو عاشقی بکنند...
کور می کرد نور چشمانت... چشم ِ دنیای نامسلمان را
می شود با تو اهل ایمان شد...می شود با تو غرق باران بود
می شود دم به دم به گوش ات خواند: " السلام علیک باران" را
یا محمد! بهشت یعنی تو!...بهترین سرنوشت یعنی تو!
دوست دارم بخوانم از چشمت ، معجزات شریف قرآن را
روز میلاد تو مبارک باد...در دلم یاد تو مبارک باد
رد نکن یا نبی! رسول الله! دست های دخیل دامان را

امشبی را به یمن میلادت تا سحر عاشقانه می خوانم
لرزشی نیست در صدایم...نه! عشق را قاطعانه می خوانم