با سلام خدمت جناب موسوی گرامی
بسیار سپاس از حضور و نقدتان که در حضور اساتیدی چون شما می آموزم که هنوز در ابتدای کار هستم .
عرض کنم ، این شعر از جایی در گذشته شروع می شود _ برای همین از میدان توپخانه و کاغذ موشکی که اولی مربوط به زمانی دورتر و دومی هم بازیچه ای در کودکی است استفاده کردم _
که عاشق شدن کسی را می بیند که دوست داشته از کودکی _ از گذشته _تا امروز
و متوجه نشدم فرمودید "ایستگاه آخر خدا " چطور خدا را به شی تشبیه کردم ، منظور بنده ، از آخرین مرحله زندگی بود ، اگر مراحل زندگی که فرصتی از طرف خداست و مرگ پیاده شدن در آخرین ایستگاه است .
و خواستم بنویسم که همه تنهایی و دلتنگی ات برای من حتی تا آخرین روز زندگی ام .
بسیار سپاس گذارم که از نقد و نظرتان استفاده کردم و فرصتی شد تا در محضرتان بیاموزم و نواقص و کاستی های شعرم را پیدا کنم و رفع کنم .

سلام سركا ر خانم صالحي

شعر شما را خواندم

البته كارهاي خوبتري از شما خواندم كه آن آن شاعري در آن ....


ولي
در مجموع كار خوبي بود
البته يك شنبه ها آن قدر اهميت ندارد كه شما خواسته باشيد در آن قدم بزنيد

يك شنبه ها مال ما نيست

ما مي توانيم جمعه ها قدم بزنيم در خودمان

دوشنبه ها هم خوب است
يك شنبه ها شايد مسيح درما قدم بزند يا وارتان يا سركيسيان يا راهبه اي در بلاد دور

در مورد ساختار شعر نمي شود چيزي گفت
چون هنگام منتشر كردن در اين ساخت ساختار شكلي شعر به هم مي ريزد و اين از يد شاعر بيرون است

موفق باشيد

مجتبي اصغري فرزقي (كيان)

سلام علیکم
ضمن سپاس از نقد کوتاه جناب اصغری(زیدعزه)
باید عرض کنم در شعر سپید به دلیل فشردگی حس و خیال و تصویر و موسیقی و پیوستگی و لاینفک بودن اجزاء "نمادها"از هم ؛ هر نمادی بار معنایی خود را منتقل می کند.
حال ببینیم : ازبیکاری تا میدان توپ خانه و از دلتنگی تا موشک کاغذی ، با چه نوع نمادی سروکارداریم . اتفاق تاریخی میدان توپخانه و موشک هایی که دیگر کاغذی اند. این درست ، ولی کدام اتفاق شاعر به روایت این "نوستالژی" واداشته که "یکشنبه ها " درجایی حضور پیدا کند که انگار دریکی از میدان های "فلورانس" است.
واقعا شعرهای امروزی ما انتقال دهنده ی " مفاهیم " فرهنگ ملی- اسلامی ما هستند؟!
اصلا میدان توپخونه جایی برای اینچنین سیر و صفایی دارد؟! مخصوصا روزهای "یکشنبه" ؟! اگر این شعر به زبان های دیگر ترجمه شود ؛ می شود فهمید"ایرانی" است ؟
لااقل در رابطه با میدان "آزادی" می نوشتند که دارد "خراب" می شود و مثل "ببر مازندران" حداقل در ادبیات شفاهی و مکتوب ما ماندگارمی شد!
حال دررابطه با وهن " ایستگاه آخرخدا " که خداوند ذوالجلال را به "شیء" تبدیل کرده و برایش محل و مفهومی "پایان پذیر "قرار داده ، بیش از این اشاره نمی کنم ، که "خدای ما" تفاوتش با خدای ادیان دیگر این است : ما با "او" زندگی می کنیم ، نه "او" با ما .ما نیاز به همراهی با او داریم ، نه او نیازمند همراهی ماست .لیس کمثله شیء ..
با سپاس و امنتان.
یا حق

با سپاس از جناب اصغری
جمعه برای من بیشتر نماد دلتنگی و انتظار است
و اصلا هدفم اشاره مذهبی نبود که مثلا روز یکشنبه که متعلق به سرکیس یا یک راهبه باشد انتخاب شده باشد .یا چهارشنبه ها نه که به نظر بعضی ها روز ساخت جهنم است...
من از شما می پرسم چرا دوشنبه ها؟ ولی یکشنبه ها نه ؟

سلام خانم صالحی
خوب بود
=============
سلام سارا عزیز
ممنون گلم

سلام تارا جان

زيبا ...با دنيايى حرف
=======================
سلام میرزاد عزیزم
زیبا حضور پر مهر شماست

سلام

انتظار بهتری داشتم
==================
سلام بر شما
سپاس از حضور سبزتان
شعر هم فراز و فرود دارد ، این کار هم کمی قدیمی است و همان زمان هم عجولانه نوشته شده بود

درود قلم احساستان را بانو
====================

درود بر شما
با احساس خواندید

با سلام

بسيار زيبا بود. كلمه ي « بشينم » را به صورت نوشتاري آن بنويسيد و بد تايپ شده.
=============
سلام
بسیار ممنون از حضور پر مهرتان
بله حق با شماست ااشتباه تایپی دارد.
پاینده باشید

درود بانو
بر دل نشست
=============
سپاس از حضور پر مهرت آرزو عزیز

سلام گرامی
سپاس
====================
سلام
ممنون از حضور پر مهر شما
سبز باشید

درود
میخوانمت
همواره

احساست زیباست
یانور