سلام جناب احسان پور.غزل تواناييست در تاثير گذاري و با معاني عميق و دلنشيني آميخته شده است و استدلالهاي خوبي بكار برده شده است.تبريك ميگويم.بيت ششم در حد اين غزل زيبا نيست و از فصاحت لازم برخوردار نيست و برخلاف باقي ابيات كه هر كدام جواب سوال "چرا عاشقي؟" را با دلايل شاعرانه ي محكم پاسخ گفته اند اين بيت نتوانسته است دليل خود را با فصاحت بيان كند و مقداري هم دچار بازي با كلمات شده است.به اعتقاد حقير بيتهاي دوم و سوم در حد بسيار خوبي هستند تا اساتيد چه بگويند.ياعلي

سلام و درود
ضرباهنگ شعر هیجانی ایجاد می کند که مورد نظر شاعر است تا گفتمان معمول و مورد انتظار مخاطب را از کلیشه خارج کند و به سمت شطح سوق دهد و این اتفاق از " باز " پریده اغاز می شود که مشتمل بر دو معنی است/// پریدن باز و دیگر باره پریدن //
تصویر سازی در اینگونه از شعر حتی اگر به ظاهر منطقی نباشد پذیرفتنی است مانند بریدن خورشید از زمین و تقابل بکر میان کوه و خورشید در بار محتوایی///
به لحاظ فرم قافیه ) بریده( دیر چیده شده و می توانست قافیه اساس این غزل یا دومین قافیه باشد و
(رسیده )قافیه ای است که زودتر از انتظار به کار گرفته شده و این مهم با توجه به وحدت مضمون و ارتباط محکم عمودی شعر به خوبی احساس می شود با نوع نگاه حقیر بیت ششم :
(آدم نشود آدمِ عاشق به جهنّم
عاشق اگر آدم بشود، سیب نچیده است)
از ویژگی مثبت بازی با کلمه برخوردار است وقتی بپذیریم که حرکت با هیجان از مطلب معمول به سوی شطح در این شعر با تمرکز خاص شاعر وجود داشته است
همین ویژگی در بیت پایانی وجود دارد اما فاقد فضای سازی و شاعرانگی است و تکرار مضمون گذشتگان در " آن " شاعرانه است