دل آن که رو به سویت نظری مدام دارد؛

به کدام قبله سر را به خداي خود سپارد؟

همه مقتداي مستي همه مبتلاي صورت*

دل بربطی** شکسته؛  سر آفتي ندارد...

شده در طنین بهتی همه در پی اش شتابان

قدم خلیل آتش...و تبر؛ ... كه سر برآرد

سرم از شراب فكرت شده ارغنون حسرت

بدنم حرير تاول... كه نماز خون گزارد 

 به زمین تر فرو رو... تو ای آه خشک حسرت

که دوباره آسمانت مگر از جنون، ببارد.





.

 راشين گوهرشاهي(صبح)
شانزدهم اسفندماه
1391



*:  اين مصرع  براي روشن تر شدن معني، جايگزين اين مصرع شد:
همه مدعي به مستي همه مقتداي عشرت