بهار،  شعر بلند ِ کتاب تاريخ است
به شرط آنکه بخواني ، خطاب تاريخ است

هواي سرد زمستان و حسرت پائيز
اگر تمام شده ، انقلاب تاريخ است

شکفتن گل و سبزه براي باورها
عبور ساده و بي احتجاب تاريخ است

هر آنچه دست طبيعت دوباره مي ريزد
به کام تشنه ي دنيا، شراب تاريخ است

زمان ِرويش امّيد و فصل بيداري
طلوعِ روشني و آفتاب تاريخ است

نواي ساز و سرود و ترانه ، مي داني
در انتساب بهار، انتخاب تاريخ است ؟ 
 
عبور روز و شب ما  ، بهار مي گويد!
 اگر درست بفهمي، عتاب تاريخ است
 ( رضا محمدصالحی )