وقتی که از زمین وزمان سيـر می شوم

           در کنج دفــترم خط وتصـــویر می شوم

                         
          بلعیـــــده ا م تمام  ورقـــــــهای روزگار

          درابتـــــــــــدای کود کی ام پیر می شوم

          آینـــده های شــوم ! مرا قـورت می دهند

         در یک سکوت غمـــــزده دلگیر می شوم

                         
         فردای من بدون تو در هم شکســـته است

         در کوره های درد تو زنجـــــــیر می شوم

                         
         صبح وسپــــیده آمـــده بی تو بدون رنگ

          مــرداد را شکســـــــته تر از تیر میشوم

                        
           با من بساز آدم خـــــــــــوبی نبوده ام

                          شرمنده ام که طعمه ی  تأ خیرمی شوم

         فــردا قــــطار می رسد ومن مســــافرم

            دست مرا بگــــــیر که من زیرمی شوم

                         
     یک فصل مانــــــده تا خط پایان انتظا ر

         از موجــــــهای مثبت تو شیر می شوم

                          
        دستی که بر سرم ید "والعصر" می کشد!

         محـکم دوباره عین اساطـــــــیر می  شوم

                        
       در پای اسب خــــــود بـــپذیری مرا اگر

           یک صبح جمعه جزو مشاهیر می شوم

                       
         در امــــــتداد جاده ســـــبز عـــــبور تو

            مـثل چـــــــمن فشرده وتکثیر می شوم

                     
          حـــــــج منی و بعد طواف دو چشم تو

                            سر عا شقــــانه داده وتقصیر می شوم