ای اسب چموش آرزوهای محال

من از تو سوال می کنم در همه حال
این دم که فرو رود بر آید یا نه؟
فردا که رسید،زنده ام؟هست سوال!

**************

بهاری با طراوت هستم ای دوست
جوانی بی سیاست هستم ای دوست
غزل هایم تعارف کردنی نیست!
من اینجا با تو راحت هستم ای دوست

**************

گذشت کودکی و عمر و هرچه نشمردیم
و روزهای پر از حسرتی که نشمردیم
چقدر اول مهر آمد و نفهمیدیم!
چقدر آخر پاییز جوجه نشمردیم!

**************

قلبم برات حس تپیدن گرفته است
این سیب سرخ شکل رسیدن گرفته است
تا کوچه باغ خاطره هایم بیا که باز
چشمان من بهانه ی دیدن گرفته است

**************
بارانی و نم گرفته تاثیر تو را
گلبانگی و سرو خوانده تکبیر تو را
آنقدر مشعشعی که من می بینم
در پنجره های مات تصویر تو را

**************
عادت به عمل،عمل به عادت رمضان
گلبانگ اذان و زنگ ساعت،رمضان
ما منتظر قدوم سبزت هستیم
ای ماه خدا،ماه عبادت،رمضان

**************
توی کوچه تگرگ می آید
بوی غمبار مرگ می آید
می خورد تا خزان به این ابیات
برگ...، برگ...، برگ می آید

**************

خدا می داند این درد گران چیست!
و این اندوه و رنج توامان چیست
سوال و رنج و اندوه من این است؛
که فرق دشمنان با دوستان چیست؟