سلام و درود بر شما استاد ایزدی نکات ظریفی را گوشزد فرموده اید در خصوص وزن شعر به طور کلی مخاطب با دو رویکردروبروست یکی احساس ضر ب اهنگ و دیگری سنجش بر اساس تقطیع در موارد بروز به قول حضرتعالی احساس نا همواری در هریک از این دو مقوله به نظر این حقیر مخاطب حرفه ایی و شاعر استاد می توانند اجتهاد کنند چنانکه در این اثر نیز چنین اتفاقی افتاد و جناب استاد خوش عمل با اجتهادی که مورد قبول این حقیر است خوانش مصرع مورد نظر حقیر را فارغ از مباحث تقطیع بدون مشکل وزنی تشخیص داده اندو این خوانش قابل احترام است و همین خوانش اساس تقطیع جناب استاد وثوقی است که این موردنیر قابل پذیرش و احترام است
فاعلاتن مفعولن فع لن اما نکته ی ظریفی که خوانش حقیر را متفاوت و فارغ از هر دو مورد نشان می دهد نیز مبتی بر صحت و سلامت در هر دو روش احساس ضرب اهنگ و تقطیع است و برای روشن شدن کامل مطلب صورت خوانش خود را به این صورت عرضه می دارم
بشنو از نی چون حکایت می کند
از جدایی ها شکایت می کند
مایه ی مستی و سرمستی رود
اینهمه مطلب به یک مطلب فزود
مثلا ... فارغ از معنی....
و بر اساس تقطیع در این خوانش به سادگی و روشنی هرچه تمام تر به / فاعلاتن فاعلاتن فاعلن می رسیم یعنی بحر رمل مسدس محذوف ...
به هر حال همانطور که در یکی از نقد های پیشین بر روی شعر همین شاعر محترم با یک اشکال وزنی مورد نظر شما طبق ضرورت برخورد کردم و ان را صحیح تشخیص دادم و شما هم پذیرفتید و حق را به شاعر اثر دادید در اینجا هم من با خوانش اساتید همراهی می کنم و خوانش اساتید محترم را می پذیرم و دلیل تاخیر من در نوشتن این توضیح عدم دسترسی به اینترنت بود و من هرچه اموخته ام اگر حمل بر ریا نشود از فروتنی است یا حداقل عدم گردن کشی در مقابل حق است و در این مورد نیز حق با خوانش شاعر و همه ی دوستانی است که با خوانش شاعر چه در این مصرع و چه در مصاریع بالا دستی همراهی می کنند البته سایر مصاریع از ابتدا هم مورد انتقاد حقیر نبود ...
... جناب استاد ایزدی مطلب جامع و مانعی فارغ از مبحث پیش رو مطرح فرموده ایداما
در خصوص تسکین نکته ای ظریف در شرح شما گم شده است که ذکر ان را حسن ختام مطلب قرار می دهم و خطاب من بیشتر به شاعر محترم شعر مورد نقد است////
ایجاد موسیقی در کلام با تکرار هر حرف یا کلمه ای حاصل می شود مانند
امدم امدم امدم امدم فاعلن فاعلن فاعلن فاعلن
رفتم رفتم رفتم رفتم فع لن فع لن فع لن فع لن
و اکنون ترکیب این موسیقی
امدم رفتم امدم رفتم
فاعلن فع لن فاعلن فع لن و ...
وقتی با اختیار شاعری تسکین سرو کار داریم توجه به دو نقطه ظریف در تسکین مهم است یکی اینکه هجاهای اضافه در پایان رکن واقع شود و دیگر اینکه شاعر به بحر کامل برسد یعنی چهار رکنی
مانند :
آمدم بود رفتم بود / یا ////
امدم هست رفتم هست ) و یا هر کلمه ی سه هجایی دیگری همچنانکه در موارد مثالی حضرتعالی از اثار اساتید هر دو مورد چنین است وحدت رویه را هم اگر اضافه کنیم مثل کاری که ابراهیم حاج محمدی در یکی از غزل هایش انجام داده است و فقط از هجای بلند بدون دگرگونی استفاده کرده است چه بهتر ...
در پایان به عنوان شاگرد کوچکی که با رخصت اساتید محترم به ویژه استاد خوش عمل که در شعر سنتی دقیقا فروردین سال 93 مدت شاگردی حقیر در نزد ایشان سی ساله می شود به تاریخ اولین مکاتبه حقیر از سراوان بلوچستان ایران با ایشان
و به عنوان دانش اموز حقیری در بخش نقد که بیشترین نقد عروضی را با ذکر فرمول در این سایت نوشته ام ضمن پذیرش خوانش اساتید در مصر ع مورد اختلاف
/// مایه ی مستی و بد مستی رود /// شاعر محترم را در استفاده از اختیارات شاعری تا حدی سهل انگار قلمداد می کنم وجود مصرعی با قابلیت خوانش دو بحر و لزوم شکست های لفظی جهت انطباق با خوانش شاعر از علامت های این سهل انگاری محسوب می شود در خصوص تایید تلاش غیر کلیشه ای شاعر در کاربرد موسیقی بیرونی از ابتدا نیز اختلافی نداشته و ندارم و ثبت فرمول
( فاعلاتن فعلاتن فع لن ) به عنوان وزن عروضی شعر ایشان گواه بر اگاهی حقیر از وجود خبن و قبول آن در تقطیع شعر مورد نظر است
در پایان از شما منتقد توانا و جناب استاد خوش عمل و جناب استاد وثوقی و دیگر اساتید محترم و دوستان بزرگوار که به نقد کوتاه و سرسری حقیر توجه داشتند سپاسگزاری می کنم

سلام به شاعر فرهنگ و ادب ، جناب خلیل روبینا
حقیقتش را بخواهید دقیقا" متوجٌه خواسته جناب عالی نشدم :
1 - در کدام جلسه ای ؟ آیا با حضور خودتان و یا حسب ِ « الغیبت اشدٌ من الزناء » ؟ مبادا غیبت و بدگوئی از دیگران و نهایتا" بی احترامی و به نوعی فحٌاشی هم جزء ادبیٌات ما محسوب بشود ؟
2 - در هرحال ، صداقتتان را شکر که نه در موضع « صاحب اختیار » و مدیریت ، بلکه دادخواهانه و با قبول خرد جمعی و همه ی سلائق « درد » را به بحث نهاده اید .
3 - به طورکلٌی شعر ، شعر است ؛ ریاضیٌات نیست .
4 - در شعر مذهبی و به خصوص شعر آئینی یا هر چیز دیگر وقتی شما روایتی را به تصویر می کشید به حساب « هنر تصویر » می گذارند و نه به حساب علم و استدلال . و الٌا امروز میبایست فردوسی را بیاورند به محاکمه که آیا آنچه سروده است حقیقت دارد یا خیر ؟
5 - در شعر دینی - مذهبی - و آئینی ( که ضرورت دارد تفاوت بین این اصول را بدانیم ) غلوٌ یکی از خصائل همیشگی شعر فارسی بوده است ، هست و خواهد بود .
6 - شما وقتی در این سایت برای حضرت فاطمه میسرائید همین نفسِ سرودن به معنی قبول مظلومیٌت و معصومیٌت آن حضرت است . حال اگر آنان « مظلومیٌت » روایت شما از دشمن را به حساب « ظلم شما » می گذارند یا مطلبی به این سادگی را نمی فهمند و « استاد » در عدم تحصیلات عالی مناسب و ... حتی عدم درک ساده ترین مطالب هستند ! ؛ و یا می خواهند دست کشیشان تکفیر گننده گالیله را در تحجٌر و انجماد فکری از پشت ببندند !.
7 - اگر در روایات گفته شده باشد که چادر حضرتش را باد برده است به معنی مقصٌر جلوه دادن آن حضرت است یا دشمنان آنحضرت ؟! بد فهمان بدگو نیز این مطلب بسیار ساده را به خوبی درک می کنند ؛ امٌا قضیه ، احتمالا" قضیه پیراهن عثمان است !. امام ( ره ) نقل کرده اند که اعلم همدان به یهودیی تازه مسلمان گفته بود من سالهاست مرجع شرعی شهر هستم ، بگو ببینم تو چگونه پس از یک هفته مسلمان شدن از من هم مسلمان تر شدی ؟ !
و اتفاقا" بگمانم این گفته مربوط به همان حدود سال 1357 می شود که شنیده ام یکی از کارگران ایرانچاپ که مختصر طبع شعری هم داشته است امٌا هیچگاه حتی موفق به طی سیکل دوم دبیرستان نشده است از فرصت انقلاب و « پیکاری » بودن خود استفاده کرده چهار جلد از دیوان های آماده چاپ را به یغمابرده است تا شاعر شود و حال با اینکه صاحبنظران تفاوت اینگونه شعر ها را میبینند که از چهار شاعر متفاوت است و بنام یکنفر منتشر می شود به بهانه مختصر حق ٌ معاشی که به وی داده اند ادعای اجتهاد ادبی و چه بسا اجتهاد مذهبی دارد !!!!.
و امٌا نتیجه :
8 - « حسود و چشم ندیدن همیشه هرجا هست » . مستکبرین علنا" می گویند جزما و نوکران و پاچه خوارانمان حتی سر به تن هیچ کس دیگر نباشد . محقٌر ترین افراد ، چون خدٌام خانقاه گون آباد ، هم اگر به مختصر مقامی و حتی به اصطلاح دربانی برسند چه بسا مستکبر شوند و همین را بگویند . خود را قانونگذار معرفی کنند....
9 - بالاخره بفرمائید ببینیم در کدام مجلس ؟ شاید درهمان مجلس که شاعر فرموده است :
« خم در این مجلس بزرگیها به افلاطون کند » ...امروزمردم ما از آن متحجٌرین ، و خم های صفوی کسی را نمی شناسند ؛ امٌا گالیله و شیخ بهائی را چرا .
موفق و موید بوده باشید انشاء الله .

سلام

از توجهی که به آن مطلب داشتید بسیار ممنونم. حتما استفاده خواهم کرد از این نکته ها

باز هم ممنون

درود بر شما استاد گرامی
جستار ارزنده تان را خواندم و بهره بردم
ماندگار باشید

سلام . برای آقای کرمی است امٌا شما هم اگر خواستید بخوانید .
حُسن نیٌت جناب عالی را سپاس می دارم . مسلٌما" نوشته های سیزده ماهه ی گذشته بنده در این سایت را مطالعه نفرموده اید که « ابتداء به ساکن » به قضاوت پرداخته اید و واکنشم را به احوالاتم ! نسبت داده اید . حال آنکه واکنش بنده مبتنی بر آموزشها و پژوهشهای بیش از نیم قرن در ایران و فرانسه است . نقد کردن شعر گفتن نیست که بیشتر ذوقی و شوقی باشد . روش های نقد ادبی در جهان شناخته شده و تدوین شده اند و موضوع تز هزاران دکترا قرار گرفته اند . حدٌ اقل ده عنوان کتاب معتبر هم به زبان فارسی دارند . باید فراگرفت ! . امٌا کسی که مثلا" سه سال در یک کلاس دبیرستان درجا زده است و موفق به کسب حتی یک دیپلم متوسطه نشده است و چون فالگیران هرچه را که می نویسد از روی کتاب می نویسد چگونه ممکن است نقد کردن را حتی فراگیرد ؛ که حال به نقد کردن هم بپردازد . بنده روش علمی نقد کردن را به این سایت آوردم تا اینکه سرگروهشان که تحت حمایت بی چون و چراست به بنده فحٌاشی کرد و نوشت : « رشحات قلم » که مطمئن هستم بدون اینکه به اهمیٌت این فحش واقف باشد . متوجه شدم که تا تحت حمایت « صاحب » ها نباشد چنین کاری نمی کند و بحث را خاتمه دادم . ایشان نشان داد که تفاوت بین مفهوم ( عمومی - جهانی ) افسانه و مفهوم ( مذهبی - اسلامی ) اسطوره را هم نمی داند . اگر به فرض محال نقد کردن را می دانستند و نیٌت خیر داشتند کامنت مینهادند تا پاسخ بگیرند . امٌا آنان طی این یک سال همیشه به دنبال ... و شاید از آنجمله اینکه چرا بنده ذیل نوشته ها و اشعار سایت گاه اظهار نظرهای تشریحی میگذارم که احتمالا" به انحصار دکان آنان لطمه می زند ؟! .
اگر کسی به بنده بگوید دماغم نسبتا" بزرگ است یا سنٌم از شصت گذشته است می پذیرم ؛ چون واقعیٌت دارد و به آن آگاهم . اگر کسی ایرادی بگیرد که منطق داشته باشد می پذیرم و تشکٌر هم می کنم : « من علٌمنی حرفی » . شعر در نفسِ شعور است و اگر شاعر خود شعور نداشته باشد شاعر نیست . امٌا اگر بروند جای دیگری مطرح کنند و جنجال به راه بیاندازند مفهومش چیست ؟ غرض ورزی نیست ؟ . جنجال سازی وبازارگرمی شاید برای مقاصد دیگر هم ... نیست ؟ . بحث در اینجا به هیچ وجه نقد ( که هیچ یک از این گروهک بر آن عالم نیستند و تکنیکهای دستورزبان فارسی و بدیع و عروض و قافیه هم فقط درصدی از نقد را تشکیل می دهند ) شعر نیست . غرائض دیگری است که حدود یک سال است که ادامه دارد و تا به اینجا کشیده شده است . این گروه کوچک کار دروغ ها و تهمت ها و افتراء هایش را به اینجا رسانده است که شاید در جهت منافع حرفه ای خود و « صاحب » ها جنجال سازی کند که این روزها لازم مینماید . امٌا در مقابل بنده ؟! . هیچ یک از شولاهای این گروه استعداد این که روزی ناقد شوند را هم ندارند - چه رسد به نقد نویسی کنونیشان . پاسخ به آنان خاموشی است . امٌا از سوی سراینده شعرهای خوب و عالی اگربحثی باشد بنده در خدمتم .

درود بر استاد گنابادي

نامتان هميشه جاويدان