دسته بندی اشعار

آخرین اشعار

آخرین نقدها

غبار معرکه

غبار معركه


وقتي غبار معركه كـم كـم فرو نشست

غم با تمام وسعت خود در گلو نشست

انگار پلـك هاش به يكباره تر شدند

انگار بركه زيرِ پرِ نرمِ قو نشست

دردي كه مي فشرد به ناچار سينه را

گردی سپيد رنگ شد و روي مو نشست

آنـسوي گرد پـيـرزن قد خميده اي

آمـد و در كنارِ تنِ سـردِ او نشست

با دست يا كه با جگر پاره پاره ات؟

يا با گلوي سرخِ تو در گفتگو نشست؟

شايد به گُل نشست نيستان ني نوا

يا نه گُلي ميان نيستان به بو نشست

طوفان نوح و شوري دريا تمام شد

كشتي تشنگان به گِلِ آبرو نشست

از جاي خود بلند شد آنروز آب رود

وقتي كه دست داد به دستِ عمو نشست

غولِ چراغِ جادويِِ اين قصه بي گمان

يك رودخانه بود كه در يك سبو نشست

تو قصه قصه كردي و اين قصه خوانده شد!

باران غصه روي دل قصه گو نشست

شاعر براي گفتن شعري براي تو

عمري كنار دفتر خود با وضو نشست

---

---

   تاریخ ارسال  :   1390/4/7 در ساعت : 12:52:57   |  تعداد مشاهده این شعر :  1162

---

---