کجای این غزل داری لبت را گاز می گیری؟

هنوز از روزگار ناموافق ساز می گیری؟!


گناه از بام و از دیوار کوتاه دل من نیست

تو هر جا می روی تاب و تب پرواز می گیری


خودت می سازی و از نو خرابم می کنی، گاهی

برایم رنگ و بوی حافظ شیـراز می گیری


شبم، خوابم، خیالم...بی تو از تاب و تب افتاده

تو جای من! که را بعد از خودت دمساز می گیری؟!


بنان بین نفس های تو خوانده شورهایش را

دلم می لرزد از آن دور تا آواز می گیری


شبیه پادگان های زمان جنگ پر شوری

برای زاغه ی آشفته ات سرباز می گیری؟

http://shasuusa.persianblog.ir/