دسته بندی اشعار

آخرین اشعار

آخرین نقدها

فرشته ای با لباس کُردی

به: فریاد شیری
سطر دوم:
در یک برفی زمین
فرشته ای با لباس کردی
از سطر سوم سفینه ای پیاده شد
: «اینجا چقدر «سیستان» می وزد!
چقدر
از لحظه های برفیِ این شعر
مویه ی زنی «بختیاری» می آید!
اینجا چقدر
بوی بلوط و بارون می دهد!
چقدر چقدرهای اینجا سنگین اند!»
[فندکم آتش می شود
فرشته از بوی سیگار بدش (نه) می آید و
به یاد «ساداکو» و گنجشک های «حلبچه» گریه می کند]
سطر چهارم:
چند شاخه گل
دختری گیس بریده را به پیشواز می فرستد
فرشته
گریه اش می شود .
تشنه اش می گیرد!
او
بی اجازه ی سازمان ملل زخم
بر سطر پنجم سفینه ای سوار می شود
اما
بر بلندِ «بَرَکَو»
سفینه بال هایش را
به دختری گیس بریده داده است
[سفینه [او تو هم ] زمینی شده است!]

---

---

   تاریخ ارسال  :   1392/3/10 در ساعت : 0:30:49   |  تعداد مشاهده این شعر :  724

---

---