گفت     «اقرآ باسم ربک»        جبرییل

با  محمد (ص)    آفتاب       بی    بدیل

آن  که  نورش  ظلمت  شبها     شکافت

پرتو   مهرش  به  دلها    راه      یافت

امی    اما    صاحب      ام    الکتاب

آفتاب    آمد      دلیل           آفتاب

نکته   آموزی    که   با  برهان خویش

آیه های روشن    قرآن      خویش

معرفت  را  عشق را تفسیر   کرد

مکتب  اسلام   عالمگیر     کرد

خلق را  پیمود  با حلوای     کام

شربت  توحید   در    کآس الکرام

نوربخش  دیده ی       افلاکیان

خاک   پایش    توتیای  خاکیان

عدل  را  گسترد وحکمت را فزود

سوی  او  ما  را رهی دیگر گشود

رهنمایی    کاملی       روشنگری

آشنایی    رهبری       پیغمبری

شام  هستی   از طلوعش روزشد

پرتوی  افکند و ظلمت سوز شد

داد   منشوری  به تاییدش  خدا

با جهانی  فضل  در  غار حرا

تا   مسلم  شد  بر او پیغمبری

رهنمایی  کرد  با   روشنگری

ظلم   را و جهل را  نابود  کرد

کردگارش هرچه میفرمود کرد

زندگی  را  داد  مفهومی جلی

با  تلاش خویش و ایثار علی

گوهرانی  زو  پدید آمد   سزا

هر یک آیه ی«کنت کنزا مخفیا»

تا که  دنیا هست دینش نیز هست

خاندان  راستینش  نیز   هست.