سلام بر شاعر
مکن منع مارا ز جود وکرم
که ما قطره ایم وتو دریا علی!
آن جه از مصراع اول به ذهن می آید این است که ما می خواهیم نسبت به دیگران جود وکرم داشته باشیم ولی تومارا از این کار منع می کنی !ولی نظر شاعر باید این بوده باشد که لطف وکرمتان را از ما دریغ نفرمایید که این معنی از آن مستفاد نمی شود
علایم نگارشی در القای مفهوم نقش به سزایی دارند که متأسفانه از آن ها استفاده نشده است
علی ّ ست دریغا! تو گفتی دو نقطه :
علی کوه درد است ویر گول،
در تمام مصاریعی که نام مبارک علی مخاطب است قبل از نام ویر گول، وبعد از علی این علامت باید گذاشته شود! که منادا شود
کسان کاخ دارند و بار وبنه کسان جمع است وشامل حال تمام افراد می شود در صورتی که فقط امیران وشاهان کاخ نشین بودند
شود خیره بر برق دنیا ُعلی ! مفهوم را رساتر می کند
نما با اسیرت مدارا ،علی!!
برای مولا جالب نیست او با قاتل خود مدارا کرده با عاشق خود مدارا نمی کند؟!
تمام خدارا تو آیینه ای خدا شد در آیینه پیدا علی
اولاً کلمه ی تما م می تواند حشو باشو وثانیاً در مصراع بعد منظور شاعر به علت ضعف تألیف به خوبی بیان نشده است چرا که شاعر می خواسته بگوید خدا در آیینه ی تو پیدا شد که این مصراع چنین معنایی را به ذهن خواننده متبادر نمی کند
واما شعر از پیام خوبی بر خوردار بود وشاعر از زبان همه ی عاشقان مولا وعدالت او صحبت کرده وخیلی از نا گفتنی هارا گفته است
تو رفتی وتزویر ها آمدند
یکایک از این جا وآن جا ،علی
تو باید کنی گریه بر ما ُعلی
ودیگر ابیات
برای شاعر این شعر موفقیت هر چه بیشتر را خواهانیم ! !