(به یاد شهدای مظلوم ساحل غزه)
هنوز پارۀ بیجان کنار تن می سوخت
هنوز جسم پریشان به پیرهن می سوخت
و کودکانه نگاهی به آسمان خیره
یتیم وار در آغوش سرد زن می سوخت
پرنده ای که دو بالش به ماسه ها سایید
در آن بهشت زمین، وادی عدن می سوخت
کباب بره چشیدند گرگها اینبار
شرار خنده شیطان به هر دهن می سوخت
و داستان جدیدی به شرح یک تاریخ
در آن حکایت مشروح بر کفن می سوخت...
بسوز ساحل صبرم که موج وحشی غم
هر آن کنار و کران است در وطن می سوخت
بسوز و در غزل اینک حماسه سازی کن
چه واژه هاست که تبدار سوختن می سوخت...
هنوز پاره بیجان کنار تن می سوخت
هنوز جسم پریشان به پیرهن می سوخت