دوش درکلبه یمان غیر تک وتوک نبود
ودرآن جمع یکی عنصرمشکوک نبود
پشت مضراب دل انگیز تمنای وصال
هیچ ساز دگری غیر غزل کوک نبود
نور خورشید زآن سوی زمین پیدا بود
دگر این خانه ی دل کلبه متروک نبود
همه داراییشان را به جویی داده بُدَند
جای دلالی با نقره ی مَسکوک نبود
چشم های دلشان سیر و مَناعت در اوج
هیچ کس نزد کسی مانده و مفلوک نبود
همه بر سفره ی زیبای نیت بنشسته
و نیازی به غم دانه و شلتوک نبود
آزبشکستن چینی چو دگر رنگ نداشت
غم چینی شکن و بند نخ و کوک نبود
سراینده : فهیم بخشی
1392/4/22
در سالگردی شیرین
بیرجند