رو ی نوار غزه،غزل شد کبوتری
جا مانده بود توی عسل،دست دختری
مادر،کنار توری گل قند می شکست
بابا؟! مرا به خانه دکتر نمی بری؟
بیرون،کنار حاشیه،حیفا نشسته بود
با توپ و تانک،منتظر رقص دیگری
آقا ! عروس کوچک تو رو سیاه شد
دیگر چه فرق می کند این رخت و روسری؟!
این قوم توست،حضرت موسی نگاه کن!
شاید نیاز شد که عصا را بیاوری
وقتی هنوز در تب جهلند عالمان،
شاید نیاز شد به ظهور پیمبری
            ◙
تا کی کنار نام تو،اشغال حک شود؟
تا کی به مادرت بنویسم که بهتری؟
وقتی که سنگها به هوا پرت می شوند
لذت نمی برد دگر از اوج،کفتری
تا کی همیشه شرم بنوشد از این به بعد
مردی که...کودکی که :عروسک نمی خری؟
بابا کجای این همه جا تیر خورده ، که
عطرش نشسته است به بازوی هر دری
پاسخ بده ! خدای من، آخر چه کرده اند،
آدم بزرگهای بد شهر، با پری
وقتی تمام زندگیت نان ندیده ای،
باید هم از پنیر،سری در نیاوری
طفلت اگر گلوله به خوردش نمی رسید
در فکر انتحار  ، نبودی که بگذری
داغ نگاه خسته بابا بدون نان،
کاری تر است از نوک هر زخم و خنجری
دارم به روزهای خوشی فکر می کنم
وقتی گلی خریده شود محض دلبری
            ◙
پس کی زمان معجزه آغاز می شود ؟!
ما
    چشم
        دوختیم
                      به
                         منجی
                                آخری...