برگ در انتهای زوال می افتد و میوه در اوج کمال
بنگر که چگونه می افتی
چون برگی زرد ، یا سیبی سرخ ؟ 
پس چنان زندگی کن که وقت مُردن آرزو خواهی کرد .
( کنفوسیوس )

 
 
 

 
     از زندگی افسوس ! چیزی نفهمیدیم
     جز حسرت و کابوس ، چیزی نفهمیدیم

     در محضر مجنون ، از عشق جا ماندیم
     از علم جالینوس ، چیزی نفهمیدیم

     تفسیر ما از عشق ، نشخوار لذت بود
     از عشق - این قدّوس - چیزی نفهمیدیم

     قاموسی از عبرت ، میراث آدم بود
     اما از این قاموس ، چیزی نفهمیدیم

     در شرح بوی گل ، در حاشیه ماندیم
     از متن گل افسوس ! چیزی نفهمیدیم

     بر چشم ما طاووس ، رنگ تغافل زد
     جز رنگ از طاووس ،چیزی نفهمیدیم

     از سیب سرخ وحی ، با این دل بیمار
     جز مزه سالوس ، چیزی نفهمیدیم

     با عافیت خو کرد ، نفس کلاغ ما
     از آتش ، از ققنوس ، چیزی نفهمیدیم

     با رخوت مرداب ، یک عمر سر کردیم
     از بوی اقیانوس ، چیزی نفهمیدیم

     با شب تمام عمر ، در گفت و گو بودیم
     از محضر فانوس ، چیزی نفهمیدیم

     در دخمه غفلت ، بی درد پوسیدیم
     از زندگی افسوس ! چیزی نفهمیدیم