با لبت حرفی بگو حرفِ تو غوغا میکند
حرف هایت سنگ را مفتون وشیدا میکند

ته نشینِ اشک های روشنی های شبم
روی تو مردابِ قلبم را چه زیبا میکند

قطره ام یک قطره ی ناچیز نم هم نیستم
قلبِ تو قلبِ مرا پهنای دریا میکند

بی تو مفهومی بنامِ عشق بی معناست چون
عشق را احساس زیبای تو معنا می کند

گم شدم در غربت خیس نگاه اولت
کِی مرا با عشق، احساس تو پیدا میکند

من اگر رسوا شدم تقصیرِ احساسم نبود
در جهانِ ما صداقت زود رسوا میکند

حرف های قلبِ من را کاش باور داشتی
منطقِ گرمت چه بد با سردی ام تا میکند

کاش باور داشتی تنها برایِ عشقِ تو
قلبِ نمناکم خطر بی هیچ پروا میکند

انتظاری نیست اما انتظارت ساده نیست
بی وفا قلبت چرا امروز و فردا میکند

دستمزدِ سوخته دل این قضاوت ها نبود
من چه کردم با شما قلبت چه با ما میکند

سوخته دل-سال 89