سلام آقای نوری
درود بر طبع لطیفتان

سلام
زیباست نگاه و دغدغه ی تان. مقبول باد.
آری این دو فریضه گویا خیلی کمرنگ شده. هر چند که باید در جامعه ی کنونی با ظرافتهای بسیار خاصی این دو فریضه انجام شود: اما گوئیا فقط به چند سلسله همایش و چندین گزارش آماری بسنده شده است.

در مورد این ابیات هم جسارتا عرض می کنم:
همان مشکلی که حقیر دارم در این ابیات زیبا و پر از غنای معنوی دیده میشود. و آن یک نوع پرش کلامی و موضوعی است. یعنی انسجام حلقه های ارتباطی آن کمرنگ است و مخاطب باید گویا پازلی را حل کند.
نمیدانم توانستم غرضم را از عرضم بیان کنم؟