به نام خالق ایران
 

برای مهد ِ فرهنگ و تمدّن، کشورم ایران 


 

ضربْ آهنگ ِ زندگی تند است، توی رگهای کشورم ایران

زندگی پرچم سه رنگ ِ توست، رنگ ِ جان، رنگِ پاکی و وجدان

سبز یعنی سر ِ بلندی که سبز شد توی ِ خاک ِ هر میدان

سرخ یعنی خدای ِ فهمیده زیر ِ خمپاره­های سرگردان

 نقطه­ی اوج ِ رنگ­های تو، پوشش قلّه­ی دماوند است

پیش تو سر فرود می­آرد، کوه وقتی، که سخت پابند است

رنگ ِ خون، رنگ ِ صلح و آزادی، پرچم ِ تو خلاصه­ی دنیاست

زیر ِ چتر ِ تو می­نشینم امن، آخر ِ خوبی ِ خدا اینجاست

مرکز ِ پرچمت خدایی هست، مرکز ِ قلب ِ ملّت ِ ایران

خاک ِ تو خاک ِ تختی و بهداد، خاک  توِ خطّه­ی جوانمردان

کشور ِ شعر و عشق و افسانه، کشورم ای بهانه­ی شاعر

شعر عریان­ترین صدا در توست، روی لب­های زخمی ِ طاهر

کاش می­شد به خاک ِ شیرازت، بوسه زد/روی مقبر ِ حافظ

من سلامی که می­رسد بر تو، خسته از واژه­ی خداحافظ

شعر ِ من در تو شکل می­گیرد، وطنم سرزمین ِ اجدادم

نسل ِ من نسل ِ هفتم رستم، دختر ِ شاهنامه همزادم 


سراینده:آمنه نقدی پور