خس خس
مي كند خانه ام
  و درد
     از نگاهم مي چكد.
هنوز كه هنوز است
از سس خردل
             بدم مي آيد
از سفر به آلمان
از اينكه همه
حال سينه ام را مي پرسند
و هر كس چيزي تجويز مي كند.
كاش مي شد
با فانوس
هزار توي سينه ام را
مي كشتم
كاش
هواي تازه در من تاثير داشت.
فاطمه كه از مدرسه مي آيد
اول درد سر من است
كپسولم را بر مي دارم
و به اعماق اطاقم
فرو مي روم.
از اينكه به فاطمه
ارفاق مي كنند
       در مدرسه
ناراحتم
با اينكه او استعداديست
از اينكه ليلا ((زنم))
دزدكي مرا مراقب است
از اينكه همسايه ها
در خانه هاشان
بخور روشن مي كنند
تا تاثير مرا كم كنند
در پاگرد
از اينكه بيست سال است
دكترهر بار مي گويد
حال شما رو به آفتاب است
          و افق هاي روشني
در شما مي بينم.
چقدر خوب مي شد اگر
دست بشر
بمب نمي ساخت
حتي با ماهيت شيميايي...





مجتبي اصغري فرزقي (كيان ) مشهد
وبلاگ :http://mo1351.blogfa.com/