ابتدا به فرم شعر اشاره می کنم که شامل شکل یک پارچه ای از مثنوی و نیز شکل متقاطعی از غزل است که دونوبت و در فاصله ای مناسب از یکدیگر قرار دارند این توالی اشکال می تواند در ادامه شعر نیز تکرار شود بی که مشکلی ساختاری بروز کند چنین برآیند ی در موفقیت فرم مرهون بحر رایج رمل مسدس محذوف یا همان بحر مخصوص و مشهور مثنوی معنوی می باشد بر همین اساس در زمان خوانش غزل در این شعر نیز مثنوی و غزل همزمان قابل دریافت خواهد بود و ابعاد طبیعی این قالب را سبب خواهد شد که توجه به آن نوعی از تجدد طلبی نیز تعریف می شود در باره محتوا موفقیت شعر از انچه در باره شکل دریافت می شود نیز موفق تر می نماید نمایش محتوای برتر در ابیات نخستین با لحنی تعلیمی و خطاب به طبع حیران آدمی حسرت کش و درمانده جلوه می کند تلاش در جهت تغییر قضا با -- مرگ شهادت --- در توالی ترکیب معنوی طبع مبتلا و بیدار باش در یاد آوری نهاد نا آرام و بلند پرواز آدمی در -- طبع هجرت --آغاز روایتی هست که در قالب و بحر مرسوم مثنوی به درستی می نشیند خطاب امری - گل کن -- نقش مهمی در پی رنگ محتوایی اثر دارد و تکرار چند باره ی ان فقط به دلیل کارکرد ساختاری نیست از خصوصیات قابل تامل بیانی این شعر وجود الفظ اشنا و معانی غریب الفاظ غریب و معانی غریب الفاظ اشنا و معانی اشنا در این شعر است که از هریک نمونه هایی یافت می شود مثلا زخمزاد کهنه که هم لفظ غریب است و هم معنا اما طبع مبتلا که هم لفظ اشناهست و هم معنا و این دو در کنار یکدیگر به گونه ای نشسته اند که لفظ و معنا را در این مصرع به تعادل رسانده اند اگر بخواهم دقیق تر به این شعر نگاه کنم و انچه را که با خوانش چند باره دریافت می کنم صادقانه و بدون تملق بنویسم ناچارم از نقش کمرنگ موضوع شهادت در ارتباط با جریان ادب مقاومت معاصر در این شعر یاد کنم و البته بدون هیچگونه بحث زبانی و قیاس با آثاری در همین عرصه چرا که شهادت را در مرتبه ی جانمایه ی این اثر صرف نظر از عنوان شعر که محراب خون است پذیرفته ام همچنانکه در ابتدای این جاشیه نویسی از آن به عنوان تلاش در جهت تغییر قضا با احترام نام برده ام در واقع مرگ شهادت موضوع محوری این اثر در افرینش مضامین عاشقانه عارفانه ایینی مذهبی و ادب و مقاومت است اما در ارتبا ط با ادب و مقاومت معاصر این نقش را کمرنگ می بینم مثلا به لفظ اشنا و معنای غریب --طبع بلند هجرت --در این شعر و شعر مرحوم قیصر امین پور دقت کنیم //
یک روز به شوق هجرتی خواهم کرد / چون هجرت آفتاب از زرد به سرخ / قیصر امین پور ...
به یقین که طبق انچه بدون تملق نوشته ام پرداخت به موضوع هجرت در شعر شاعر صاحب سبک رضا کرمی نیز ریشه در چشمه سار جوشان اندیشه ای زلال و فلسفی دارد اما سروده ی قیصر امین پور به سرعت بیشتری قابل انتقال به اجتماع و تاثیر افزون تر در ترویج ادبیات پایداری است / در پایان برای سراینده صاحب سبک و اندیشمند دوست گرانقدرم رضا کرمی ارزوی موفقیت دارم و امیدوارم اگر با تحسین بی تمیز قدر شعرش را شکسته ام مرا ببخشد و اگر حرف اضافه ای در نقد ضمنی بر زبان اورده ام به حساب ادعای سخن شناسی ام نگذارد و مرا مشمول این بیت حضرت صایب تبریزی قرار ندهد که فرمود : صایب دو چیز می شکند قدر شعر را / تحسین بی تمیز و سکوت سخن شناس / در هر حال از شاعر فرهیخته و سایر مخاطبین ارجمند که این مطلب را مطالعه فرمودند تشکر می کنم

استاد یزدانی عزیز سپاس از توجه و التفاتی که به شعر این حقیر داشته اید..شاعر در هر مرتبه و جایگاهی محتاج نقد و نوازش است....درونمایه ی اصلی شعر همانگونه که شما نیز به درستی اشاره فرموده اید هجرت است هجرتی که که بی شک دل کندن از دنیای دون و شهادت می تواند نقطه ی اوج آن باشد در حالی که که نقطه ی تاریک آن را پیش از این هبوطی درد ناک رقم زده است ...البته دو تکه کردن شعر تا حدی از خاصیت روایی آن کاسته است که با درج قسمت دوم آن امیدوارم این کاستی تا حدی مرتفع گردد باز هم از حضور و نقد و نظر ارزشمند شما ممنونم

یاد آنهایی که خاکستر شدند
با تنور عشق همبستر شدند

حس گرم شعرهاتان را درود كه هميشه ارزش بيشتر از يك بار خواندن را دارند.

در عين دلگيري بسيار دلنشين قلم زديد استاد سروده هاي وزين!

سلام
طبع تون مثل مثنوی تون بلند بالاست
دست مریزاد...!

قلمتان مانا و توانا

درودبرشما
دست مریزاد

درود بر جناب کرمی گرامی
مثنوی زیبایی است
نویسا بمانید

درود بر شما استاد ارجمند و درود بر این شعر زیبا

سلام بر استاد كرمى
بسيار زيبا
من اشعار شما را هميشه با صداى بلند ميخوانم
بسيار زيباستتت

درودبرشما
دست مریزاد