در من کسی از خون جگر می گوید
از بیکسی و خوف و خطر می گوید
تلخم چو یتیمی که شبی همبازیش
از کادوی تازه ی پدر می گوید !


***


تنها شده ایم در زوال خودمان
با وسعت درد و زخم بال خودمان
مرهم که ندارید، نمک هم نزنید
ما را بگذارید به حال خودمان !


***


از عشق تو بود اگر خدا بلبل ساخت
نقاشی و شعر و فا،دو،لا،می، سل ساخت
گر کفر نبود با خودم می گفتم
او گِل که کم آورد، تو را از گل ساخت !