در کنار برکه ام دستم پر است از سنگ ها

عاقبت من هم شدم از زمره ی دلتنگ ها

حاصلی دارد مگر بی تو مرور خاطرات؟

آه پس کی می رسد پایان این فرسنگ ها

سحر چشمان سیاهت مبتلایم کرد باز

آفرین ها بر تو باد افسونگر نیرنگ ها

بعد از این هرکس که عشقش بیش ننگش بیشتر

آی مردم! این منم، من : پادشاه ننگ ها

 
بیش از این هم انتظاری نیست...پاسخ داده اند

پرسش آیینه را از هر طرف با سنگ ها