دو دوبيتى تقدیم  دشتستان زلزله زده:

(1)
به دشتستان ، پرش باید بریزد
غم از چشم ِ ترش باید بریزد

دوبیتی زیر آوار است و فایز
چه خاکی بر سرش باید بریزد؟!



(2)
بخوان باران! که قلبم داغ از او شد
که خار ِ غم به چشمانم فرو شد

دوبیتی لرزه افتاده به جانش
که دشتستان ِ فایز زیر و رو شد




محمدرضا سلیمی
http://chardivarieejbari.blogfa.com