بر هر نفس نفس زدنم خنده می کنند
بر خاک و خونِ بر دهنم خنده می کنند

با گریه عمه وصله زد این پیرهن ولی
"بر وصله های پیرهنم خنده می کنند"^*

دیدی پس از سه سال خرابه نشین شدم؟
این شامیان بر این وطنم خنده می کنند

دست خودم که نیست که لکنت گرفته ام
حتی به لکنت سخنم خنده می کنند

بر جسم آسمان شدۀ من ستاره نیست
بر آسمانیِ بدنم خنده می کنند

بر این هلال چهرۀ تو گریه می کنم
بر قامت هلال تنم خنده می کنند

بر گیسوی شکن شکنت گریه می کنم
بر گیسوی شکن شکنم خنده می کنند

بر جسم چاک و بی کفنت گریه می کنم
بر جسم چاک و بی کفنم خنده می کنند

تا لب به صورت تو نهادم عقیق شد
بر این جواهر یمنم خنده می کنند

^*مصرع داخل گیومه از مرحومه پروین اعتصامی است.

شهریور 1392، شوال 1434
شب شهادت امام صادق علیه السلام