سلام جناب آقای علی پور عزیز
دستم را این بار در دست راوی اول شخصی می گذارم که همه چیز را رمانتیک و عاشقانه می بیند و احتمالن علت این که روایتش را با " شاید " شروع می کند همین روحیه عاشقانه است و همه چیز در لایه ای از ابهام فرو می رود خانه ای که باغچه ای و درخت اناری دارد حتمن احساس برانگیز و عاشق پرور است .کودکی که برای رسیدن به انار درشت و شیرین با خواهرش درگیر می شود قطعن در جوانی و بزرگسالی و در زمان جنگ به افق های بسیار بلندتری می اندیشیده است که دست هایش را برای رسیدن به آن از دست می دهد و..... اشاره به مدل پژو(504) هم که احتمالن مثل همان خانه ،از پدرش به ارث برده است نشان می دهد که وضع مالی خوبی داشته است و تأکیدی بر این حقیقت است که هدفش از رفتن به جبهه انگیزه ی مادی و دنیوی نبوده است و نکته ی پایانی روایت که پرده از راز قهرمان و شهید این شعر برمی دارد نگرانی او برای نسل های آینده است و.............
این چند سطر را خط خطی کردم تا درسی پس داده باشم اگر نمره ام را بدهید خوشحال می شوم .
با پوزش چند سؤال دارم 1- چرا شروع روایت با تردید است " شاید " ،اگر با قاطعیت می فرمودید
" حتمن دوست داشتی" بهتر نبود ؟
2- راستش از این که به جای رهبر معظم ،مقام معظم رهبری ، حضرت آقا...... "جناب آقای خامنه ای "بکار برده اید جاخوردم !!!آیا برای کسی که موشکافانه و باوسواس واژه ها را انتخاب می کند این هم فرار از کلیشه است ؟؟؟
--------------------------------------------------------------------
جناب آقای پور کریمی عزیز
از دقت نظر شما بسیار سپاس گزار هستم .
همیشه نوشته ها و نظرات شما را با دقت و حوصله چند بار می خوانم .
اتفاقن برای پژو 504 هم نوشته بودم ارثیه پدری ، اما در ویرایش حذف نمودم زیرا احساس کردم نباید همه چیز را برای خواننده فهیم شعر امروز توضیح داد بگذارم خودش درباره این پژو تصمیم گیری نماید لذا از این که شما به این استنباط رسیدید که پژو ارث پدری است برایم جالب بود ضمن این که عقیده دارم الزامی نیست خواننده همان تاویل یا برداشت مولف را داشته باشد .
در خصوص بند یک نیازی به توضیح نمی بینم فقط این را عرض نمایم تا حد امکان این جانب سعی می کنم از قطعیت دوری نمایم لذا حتمن در شعر این جانب راهی ندارد برای استنباط شما احترام قایل هستم جناب عالی مختارید هر طور خواستید شعر را بخوانید با شاید یا حتمن ...
اما در خصوص نکته دوم : من در ابتدا اعلام موضع نمایم که اگر خدا قبول نماید چه هستم ...یک شیعه اثنی عشری ایرانی از سال 1359 کلاس پنجم بسیجی معتقد و ملتزم عملی به تمام قوانین جمهوری اسلامی ایران از جمله قانون اساسی لذا این که برای رهبری معظم انقلاب چه بنویسم را هم به صورت اعتقادی هم عملی آگاهم لیکن من در این شعر با بعد ولایی و حکومتی معظم له کاری ندارم بلکه من با یک شاعر پیشکسوت روبرو هستم که بیتی مطرح نموده اند و این جانب هم به خاطر احترامی که به ایشان به عنوان بزرگ جلسه ادبی قایلم پاسخی نوشتم من فکر می کنم بهتر است ما هر جنبه از ولایت را در جای خودش رعایت نماییم قرار نیست که اگر رهبر معظم به فرض فوتبال بازی می فرمودند و من در تیم مقابل هستم روی ایشان خطا ننمایم در همین راستا قرار نیست که چون مقام ولایی دارند من در خصوص کیفیت شعر معظم له نظری ننویسم متاسفانه احساس می کنم هنوز شما ولایت فقیه را از دیکتاتوری درست تمیز نداده اید رد کردن نظر شعری مقام عظمای ولایت چه ربطی به ولایت پذیری دارد ؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟

سلام خيلي زيبا بود اما جسارتا بنظرم اين پايان ناگهاني و تفاوت زباني فضاي ذهني خواننده را به هم مي ريزد...به نظرم بشود با اضافه كردن قسمتي ديگر به پايان زيباي شعر پل زد.البته اين فقط نظر بنده است.
-------------------------------------------------------
سرکار خانم بهزادی
از نکته بینی شما بسیار سپاس گزار هستم .
درست اشاره فرمودید .
این جانب نظر شما را حتمن مد نظر داشته ام و خواهم داشت .
موفق باشید .
با احترام _ خودکار کم رنگ

سلام جناب خودکار کم رنگ بزرگوار (آقای علی پور؟)
ابتکار جالبی است شعر قشنگی هم از آب در آمده دست مریزاد. نمی دانم درست عرض می کنم یا نه: به نظر شما عبارت: «آن قدر آب رفته ای» (اگر دقیق فهمیده باشم تصویری است برای جانبازان قطع عضو شده) تصویر خوبی است؟ به نظرم روی دیگر تصویر کمی حالت کنایه و تمسخر را به ذهن متبادر می کند. اگر من صحیح درک کرده باشم که تصویر خوبی نیست ـ یا دستکم از نوع «دل خرابی می کند» حضرت حافظ است که معنای آنچنانی هم دارد ـ و اگر هم برداشتم اشتباهی است راهنمایی بفرمایید.
من آثار زیبای شما را می خوانم و لذت می برم ضمناً خوشحالم که این بار فونت و چینش متن صاف و بی درد سر بود برای خواندن.
مستدام باشید.
--------------------------------------------------------
جناب آقای وثوقی ارجمند
ابتدا پوزشم را بابت به هم ریختگی سطر ها در پست های قبلی پذیرا باشید که به علت مشکل ویرایش سایت بود .
از نظر دقیق و موشکافانه شما هم در خصوص سطر «آن قدر آب رفته ای»استفاده خواهم نمود.
موفق باشید .
با احترام _ خودکار کم رنگ

سلام
می اندیشم که ابتکار جالب شما؛ پیوست شعری سپید به یک بیت از شعری سنتی؛ به گونه ای توسیم گونه است.
موفق و سلامت باشید.