با چه شوقی من و دل هر دو به در دوخته ایم
چشمها تا خبر خیر بیاید از یار

درود بر شما... محظوظ شدم

سلام.
درود جناب برزگری عزیز . غزل خوبی است . . اما روانی غزل در پاره ای از ابیات مشهود نیست . با اندک تغییر و باز نگری بهتر خواهد شد. .مثال:
در این بیت تغییر پیشنهادی را مقایسه کنید.

چون خودت خوانده ایم خواهش دیدار کنم
وعده بر سر خرمن که نشاید از یار

چون خودش خوانده مرا خواهش دیدار کنم
وعده ی بر سر خرمن که نشاید از یار

با توجه به بیت قبل که مخاطب سوم شخص است
( وصالش) همخوانی دارد با (خودش ).. با این تغییر براحتی می توان (خوانده ایم ) که احتمالا (خوانده ای ام =خوانده ای مرا ) است ,را به ( خوانده مرا ) تغییر داد تا روانی مورد نظر حاصل شود و همچنین نوشتن همزه ی (وعده ی )..
باز نظر شما محترم و خوب است .
موفق باشید

با چه شوقی من و دل هر دو به در دوخته ایم
چشمها تا خبر خیر بیاید از یار
سپاس

درود بر شما
سروده ی خوبی است
میتواند بهتر باشید
مان باشید و نویسا

سپاس برادر
ودرودبراحساست