جا ماندگانِ جنگ سخت ، رزمندگانِ جنگ نرم


کاروانِ عشق حرکت کرد و ما جا مانده ایم
ما که عمری «لیتنا کنّا معک ...» می خوانده ایم

شهدِ شیرینِ شهادت را ننوشیدیم ما
اشکِ حسرت را فقط بر چشمها نوشانده ایم

***
ما کجا ، پرواز کردن با سبکبالان کجا
کی کبوتر میشود همجنس با آن بازها

آسمان جولانگهِ آنان اگرچه خاکی اند
میپراند عقل از سر ، مستیِ پروازها

***
هشت فصلِ داستانِ عشق را خواندیم ما
از سبکبالان و از پروازشان با بالِ خون

دست از جان شسته هایی چون علمدارِ حسین
سر فرازانی گرفتارِ شَهِ گودالِ خون

***
نسلِ سوم ، نسلِ سربازانِ جنگ نرم شد
جنگ ، جنگِ سختِ فرهنگی ست در دورانِ ما

عهدِ خون بستیم تا جان در رَهِ میهن دهیم
میهنا ! شرمنده که ناقابل است این جانِ ما

***

تقدیم به تمام کسانی که همچون من ، خود را جا مانده از قافله شهدا میدانند
و بزرگترین آرزویشان شهادت است.