درد زلیخائی

ای کــرده رٌخَــت بـر هــمۀ خــلق قـــیامت
                      گــفتم کـه سـرت ز آفـت ایّـام ســلامت
 گر وعده به من داده ای از وصل عمل کن
                     نگـذار که ایـن وعـده بیافــتد به قیامت
تا دیده تو را دید دلم خـواست که جان را
                     یک بـاره نمــاید بـه فـــدای تو تمـامت
ابــروی خـَـمَت کــرده مـــرا پشت خــمیده
                     خم شد به خـدا از خـم ابروی تو قامت
 ازلطـف نظر کن به من ای یوسف مصری
                    تا چــنـد از این دیـده رود اشـگ ندامت
رســوای جهان چون شــده ام میل دلم را
                   زین پـــس نکــنم بهـر وصـال تو مـلامت
احسـاس شهاب دل و جان سوخته دریاب
                   با بخشش یک بوسه ای از روی کرامت
 

سوم دی ماه 1370