سلام.
جناب احسانی فر عزیز
درود بیکران بر شما شاعر خوش ذوق و متعهد ودوست گرامی , با این سروده شگفت زده شدم. و صدالبته از سر شوق و شادمانی .
از عمق قلب تحسین تان میکنم .
بدون شک یقین دارم ,این پیشرفت و این الفاظ , بدون توجه و عنایت آن دهنده ی بی منت ,ممکن نیست .بخشنده ای که به شکر اندرش مزید نعمت است .
این ها قطرات و جرعه های اعطایی برای آن عطش هاست که در پیام اخیرتان قید شده..علت اصلی قبولی, عمل کردن موافق فطرت است .یعنی حقیقت جویی به قصد قربت همراه با اخلاص ,تواضع,بدون توجه و نیاز به تاییدات ماسوی الله..
وباز احسن .. امیدوارم و از خداوند تبارک و تعالی تمنا دارم . در مسیری که قرار دارید و عطش های راه , به کمال واقعی و قربه الله بیانجامد .
در پناه حق تعالی موید باشید.
« فَتَبارک ... » به چنین خلقتِ احسن گفت و
هنرش را به رخِ هرچه در افلاک کشید
عهد بستم که به تن پیرهنِ عقل کنم
عشقت آتش به تن و دامنِ پوشاک کشید(آفرین)
شعر لبریز شده از عطش و آتش و سوز
آه ! از عشق ، چه ها سینه ی صد چاک کشید!
..............................................
فیض روح القدس اینجا به مدد آمده تا
یار ما زان دم قدسی نفسی پاک کشید
حسین احسانی فر
1392/11/23 در ساعت : 12:49:27
سلام و عرض ادب و احترام خدمت استاد فرزانه و بزرگوار
خداوند را شاکرم که مرا به مسیری هدایت فرمود که اشعارم(که برخاسته از دل است) مورد پسند رهروان طریقی چون شما قرار میگیرد.
الحمد لله الذي هدانا لهذا و ما کنّا لنهتدی لولا ان هدانا الله
و « چه توضیح زیبایی راجع به این آیه در خصوصی دادید».هماره خود را شاگرد حضرت عالی میدانم و هماره تشنه آموختنم.
خداوند سایه حضرت عالی را بر سر من و امثال من مستدام دارد تا پیوسته بیاموزیم.
بداهه زیبایتان نیز بسیار بر دل نشست.و ان شاء الله مؤید روح القدس باشم.
أیّدکم الله بروح القُدس
|