چندی پیش بانمونه شعری تقاضای عضویت دراین سایت را کردم.جواب دادند،بررسی میشودیامیشوید شکیباباشید.باخودم گفتم مگرمیشودکاردانی چنین اثری راببیندوبلافاصله من وشعرم راتاییدنکند،ولی با مطالعه این شعردریافتم که آنچه بَه بَه نثارم شده بود از زبان آدمهای ساده دل وکم بَلَدبوده است ودرمحفل نخبه هاوبقول خواجه کاردانان تیزهوشی چون این شاعروالامقام جزپَشه لاغری نبوده ام.درجواب شعر دوستی گفتم:هرچه گشتم که جوابی بدهم برشعرت ---نشدای دوست که توروی مراکم کردی
دریک کلام باخواندن این شعررویم کم شد..
دوست عزیز،خواهرم،فرزندم آفرین برتوبااین شعرت در هرمصرع که نه هرواژه اش دریائی ازعلم
واحساس نهفته است آن غم مقدس وعشق آلود سرشک زاست ومن تمام بَه بَه های دریافتیم راباتمام بَه به های عالم جمع وباسرشکم مخلوط و تقدیمت میکنم که تو همان پروین زنده دوران هستی.