تو آن معمّاهستی،که حل برای تو نیست

درون  آینه حتّی  بدل برای تو نیست


 
همیشه از تو سُرودن عجیب شیرین است

که گفته واژه ی قند و عسل برای تو نیست؟!

 
کمی اجازه بده ، گم شوم در آغوشت...

نگو نمیشود و این بغل برای تو نیست


 
غریبه ای به تو دیروز ، دسته ای گل داد

بگو که دسته گلش لااقل برای تو نیست


 
چقدر اسم تو سنگین برای شعر من است

که  فاعلاتُ و فعولُ و فَعَل برای تو نیست !


 
تو ناسروده ترین شیوه ی غزل هستی

میان شهر غزل ها ، مَثَل برای تو نیست


 
زبان وصف تو را شعر من نمی فهمد...

بیان گنگ من و این غزل، برای تو نیست