هوالباقی...

سلام

سال 1392 الحمدلله برام سال خیلی خوبی بود
سالی که با عشق شروع شد وبا عشق تموم شد
اونم از نوع جاودانه ش
عشق مادرانه...
و امسال 1393
شکر خدا هستم وزنده هستم وزندگی می کنم
باید از نعمتی که آرزوی محال خیلی هاست ولی من دارم ، استفاده کنم
زندگی
به امید سالی مادرانه تر،شاعرانه تر ، و هزاران   تر   دیگه برای همه مون
***

قبل از شروع شعر بگم که:

1: 99 درصد این شعر واقعیت داره...
2: اساتید زیادی این شعر رو نقد کردن ولی دلم نیومد تغییرش بدم...



((خاطرات))

تمام کودکی أت در حیاط جامانده
میان آن همه شور ونشاط جامانده

میان آن همه بازی مختلف ، بین :
((یه قل دو قل))،((تبرک)) یا((نجات))جامانده

میان کوچه ی خوشبین،فضای سبز محل
کنار خانه ی((اصغر خی یاط)) جامانده

دوباره ظهر شد و مسجد محل و دلی
که در صدای اذان شحات جامانده

پس از نماز به سرعت به خانه می روی و
دلت گرسنه ولی اشتهات جامانده

مسیر مدرسه در پیش و باز دلهره که
علوم را ننوشتی ، لغات جامانده

معلّم عصبانی و زنگ بعد هنر
خدا به خیر کند که دوات جامانده

و زنگ می خورد و می روی و می فهمی
که چتر یا چفیه یا کلات جامانده

و روبروی در ِ مدرسه خیابانی ست
که در عبور از آن احتیاط جامانده
 

همین که چشم به هم خورد،عید آمد ورفت
تمام خاطره ها از بساط جامانده

به یاد آخر خرداد وکارنامه ی 20
که البته 2 ئی از انضباط جامانده

و یاد شهر قم ونیمه شب که در دهنت
هنوز طعم دو چائی نبات جامانده
 

***
تمام خاطره ها مثل چند دیوار است
که وقت چیدن آن ها ملات جامانده

خلاصه زندگی تو میان دفترچه...
کنار خط به خط خاطرات جامانده

مجتبی خرسندی-1392/8/27

_____________________________

توضیح بعضی از بیت ها:

* : بیت دوم:نام های داخل گیومه چند از بازی های رایج زمان بچگی من بود،
البته من فقط فوتبال بازی می کردم

* : بیت سوم :کوچه ی خوشبین اسم محل زندگیمون بود وفضای سبز محل یه پار کوچیک تو همین کوچه
که ما بیشتر وقت مون رو توی اون پارک مشغول بازی بودیم
اصغر خی یاط(خیاط به لهجه ی بروجردی)هم خیاط محله مون بود که اسمش علی اصغر بود...
البته خونه شون جائی دیگه بود.

* : بیت چهارم : بالاتر از پارک یه مسجد بود به نام مسجد حضرت امیر (علیه السلام)
البته بیشتر اوقات خادم مسجد که پیرمردی به نام عمو حاتم بود وچند سال پیش هم به رحمت خدا رفت اذان می گفت
ولی به ضرورت قافیه مجبور شدم از شحات انور اسم ببرم

* : بیت5،6،7،8،9 بر میگرده به دوران راهنمائی:
از درس علوم نفرت داشتم وهرسال با مشکل قبولش می شدم
سال اول راهنمائی هم یه معلم هنر سخت گیر داشتیم که از شانس بد همیشه یه چیزی رو جا میذاشتم
هرروز زنگ آخر انقده با عجله می رفتیم که چند تا ازبپه ها وسایلشون رو جامیذاشتن
روبروی در مدرسه مون(حتی تو دوران ابتدائی هم)یه خیابون بود
که خیلی از بچه ها تواون خیابون تصادف کردن و همیشه بی احتیاطی توش پیدا بود

* : بیت 10 : یادمه اولین باری که رفتم سرکار 7یاشایدم8 سالم بود
توی یه خیاطی با حقوق هفته ای 500 تومن
از همون سال هروقت که تعطیل بودم می رفتم سرکار و
چند تا از عید ها رو یادم میاد که چند روز تعطیلی قبلش رو گوشه ی خیابون بساط می کردم

* : بیت11:خیلی وقت ها برام پیش میومد که همه ی نمره هام عالی یا حداقل خوب بود ولی انضباطم ضعیف
سه سال اول تحصیلم رو با معدل 20 گذروندم
ولی بعدش کم کم شیطونی وبازیگوشی جانشین درس شد
جاداره یادی هم کنم از هم کلاسی سال سوم ابتدائیم که3سال پیش به رحمت خدا رفت
زنده یاد حسین خرسندی-روحش شاد

* : بیت 12: این خاطره از خاطرات امسالم بود
شهادت امام هادی(علیه السلام)چندروزی مهمون کریمه ی شهر قم حضرت معصومه(سلام الله علیها)بودم
با چند تا از رفقا
یه شب حدود ساعت 2 نیمه شب بایکی از دوستام رفتیم بیرون از حرم و شروع کردیم به قدم زدن
یه مردی با گاری روبروی حرم چائی نبات می فروخت
رفتیم نفری یکی خوردیم
چند قدمی که زدیم دوباره هوس کردیم که یکی دیگه بخوریم
جای همه تون خالی


توضیح آخر:
امسال توی این 20 سال عمری که از خدا گرفتم بهترین سال زندگیم بود
مسافرت های بسیار(ازجمله 2 باربه مشهد وچندین بار به شهر قم)
تجربه های خیلی خوب
برگزیده شدن های خیلی خوب
والبته یه اتفاق شیرین که به وقتش می نویسمش

______________________________________

خوبی بدی دیدین حلال کنین
سال جدیدتون فاطمی باشه ان شا الله
التماس دعا از همه
یا امیرالمومنین حیدر(علیه السلام)مدد...